این دور باطل استمرار رشد قیمت‌ها این بار با دو اهرم قدرتمند میانگین بهای دلار نیمایی با قیمت ۲۲۵ هزار و ۸۲۸ ریال و رشد قیمت‌های جهانی در کنار هم، به افزایش نرخ پایه محصولات پتروشیمیایی منتهی شدند.
باتوجه به روند روبه رشد بهای ارز آزاد طی هفته اخیر و ورود آن به کانال ۲۹ هزار تومان بدیهی است که ارز نیمایی هم به تبعیت از آن با صعود همراه شد. به‌طوری‌که نرخ ارز نیما در محاسبات قیمت‌های پایه هفته قبل در مقایسه با نرخ‌های پایه‌ای که روز گذشته اعلام شد، حاکی از صعود ۱۲ هزار و ۶۳۶ ریالی میانگین بهای دلار نیماست که رشد ۹۳/ ۵ درصدی را آن هم طی یک هفته نشان می‌دهد.
در کنار این موضوع تکانه‌های بهای نفت که در هفته گذشته رخ داد مزید بر علت شد و بر نرخ‌های بازار جهانی محصولات پتروشیمیایی اثر افزایشی خود را منعکس کرد. به‌طوری‌که بیش از نیمی از محصولات پلیمری و شیمیایی با تاثیرپذیری از هر دو اهرم اصلی تعیین‌کننده نرخ پایه یعنی رشد میانگین دلار نیمایی و بهای جهانی را همزمان باهم تجربه کردند.
این بار بیشترین صعود نرخ پایه در بین محصولات پلیمری مربوط به پلی‌وینیل کلراید گرید S۷۰ است که با ۱۴/ ۱۰ درصد رشد، تا ۱۳ مهرماه با قیمت پایه ۲۴۰ هزار و ۴۶۹ ریال در بورس کالا مورد دادوستد قرار خواهد گرفت. بازه رشد قیمتی محصولات پلیمری آن هم در این قیمت‌هایی که بسیار بالا هستند صعود ۴ تا ۱۰ درصد را برای ابتدای فصل پاییز تجربه کرد. آن هم در شرایطی که انواع گریدهای محصول PVC سردمدار رشد قیمت بوده و بر صدر جدول قرار گرفتند و پلی‌اتیلن سنگین فیلم، تزریقی و دورانی به ترتیب با کمترین رشد قیمت پایه، رده‌های پایانی جدول را از آن خود کردند.
گرچه کاهش اندک قیمت پایه در ۴ محصول شیمیایی در جدول قیمت این هفته دیده می‌شود؛ اما جو کلی قیمت پایه محصولات شیمیایی هم وضعیت چندان متفاوتی از نرخ پایه پلیمرها را ترسیم نمی‌کند. به‌گونه‌ای‌که اکثر گریدهای این محصولات رشد نرخ را برای این هفته نیز تجربه کردند. دی‌اتیلن هگزانول با رشد ۹۵/ ۸ درصدی به قیمت ۱۹۹ هزار و ۷۱۲ ریال در بالاترین رده افزایش قیمت‌ها قرار گرفت و منو‌اتیلن گلایکول با ۳۳/ ۱ درصد افزایش نرخ پایه، با کمترین رشد همراه شد. همچنین بهای آمونیاک مایع با افت ۰۲/ ۱۱درصدی، تا اعلام قیمت‌های پایه هفته آینده در نرخ پایه ۲۸ هزار و ۴۷۳ ریال مورد دادوستد قرار خواهد گرفت که به‌عنوان بیشترین کاهش نرخ پایه در جدول، پایین‌ترین رده را از آن خود کرد.
برابر اطلاعات صنایع پلاستیک از بازار آزاد مواد پلیمری، هم اکنون انواع پی وی سی در قیمت ۳۲ هزارتومان قیمت خورده اند و فعالان بازار انتظار دارند که قیمت پایه پی وی سی تا سی هزارتومان پیش روی نمایی نماید. چنین ارقام لجام گسیخته ای در بازار، باعث شده است تا بازار آزاد پلیمرها عملامتوقف شده و داد و ستد خاصی در آن صورت نگیرد.
مشخص نیست، تا چه زمانی می بایست قیمت پلیمرها که تقریبا تمام ملزومات تولید آنها به ریال محاسبه می گردد با دلار محاسبه شده و به صنعتگر فروخته شود؟ گیریم برای مدتی صنعتگران با توجه به انتظار تورمی حاکم بر جامعه بر اثر رشد قیمت دلار، اقدام به خرید در این قیمت ها بکنند، اولا هیچ تضمینی نیست که کالای تولید شده در این قیمت ها به فروش برود، و پول و هزینه تولید به تولیدکننده بازگردد و ثانیا اصلا مگر تا چه زمانی این میزان افزایش یکباره قیمت در مواد اولیه یک صنعت می تواند، تولید در آن صنعت را توجیه پذیر نگاه دارد. به نظر نمی رسد که کسی از مسوولان دولتی به فکر جهش تولید در صنایع پایین دستی باشد که هیچ، حتا نمی توانیم شواهد و قرائنی بیابیم که مسوولان به فکر حفظ این صنایع هستند تا مبادا اشتغالزایی بالا آنها از بین نرفته و بر عمق فاجعه بیکاری کشور نیافزاید. چنانکه بارها گفته ایم “اصلاح فرمول کشف قیمت های پایه ” و جدا کردن آن از مولفه نوسانی چون دلار اولین و مهمترین گام در راستای بهبود در وضعیت این صنایع و از جمله صنعت پلاستیک است.
