به گزارش گروه ترجمه و تولید محتوی صنایع پلاستیک، پلاستیک ها در سطح جهانی در مقیاس عظیمی مورد استفاده قرار می گیرند، اما بسیاری از پلاستیک هایی که در حال حاضر استفاده می شوند به راحتی قابل بازیافت نیستند. از آن جمله می توان از فیلم های پلاستیکی قابل انعطاف نام برد، که به دلیل تنوع، سبکی، استحکام و قابل چاپ بودن بیش از پیش محبوب شده اند. ضایعات فیلم پلاستیکی انعطاف پذیر، به دلیل دانسیته(چگالی) کم در طی فرآیند بازیافت، معمولا دور ریخته یا سوزانده می شوند و منجر به آلودگی شدید محیط می گردند. بنابراین، تبدیل ضایعات پلاستیکی به محصولات با ارزش افزوده، با هدف کمک به حل مساله آلودگی پلاستیکی، در سالهای اخیر بیشتر و بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. ایده تولید کاغذ های قابل چاپ حاصل از زباله های پلاستیکی نیز از همینجا {دور ریختن زباله های فیلم پلاستیک در فرآیند بازیافت} منشا گرفته است.
کاغذ کاربردهای بیشماری دارد، اما پایداری ضعیف کاغذ سلولزی متداول در شرایط سخت، مانند محیط دارای رطوبت و دمای بالا، دامنه کاربرد را محدود می کند. کاغذ مصنوعی بر پایه پلیمر، دارای خواص حرارتی عالی و مقاومت در برابر اسیدها، بازها و آب است.
مقاله ای اخیرا در پلیمر بین المللی (Polymer International) منتشر شده است که نشان می دهد می توان با استفاده از روش جداسازی فازی حرارتی، از ضایعات فیلم پلاستیکی، کامپوزیت های کاغذی شکل قابل چاپ تهیه کرد.
این کار با افزودن آنتی هیدرید پلی اتیلن پیوند خورده با مالئیک انیدرید (PE-g-MAH) به عنوان یک سازگارکننده و گرته سیلیکا به عنوان افزودنی انجام می شود.
کامپوزیت های کاغذی شکل به دست آمده، زمانی که میزان بارگذاری نانوذارت SiO2، 5/2 تا 3 درصد وزنی بود، خواص مکانیکی، حرارتی و قابلیت چاپ بهبود یافته ای نشان دادند. منافذ به طور یکنواخت توزیع شده ای مشاهده می شود که با فراهم آوردن فضا برای جوهر یا سایر مولکول های کاربردی، قابلیت چاپ را تقویت می کنند و مقدار سفیدی CIE به 7/96٪ رسیده است.
علاوه بر این، کامپوزیت های کاغذی شکل سازگاری خوبی با جوهر داشته و ظرفیت بالایی در جذب آب و روغن دارند.
در این روش، زباله های فیلم پلاستیکی انعطاف پذیر، قابل بازیافت به کامپوزیت های کاغذی شکل با کارایی بالا و قابل چاپ هستند که می توانند به عنوان مؤلفه های اصلی کاغذ های چند منظوره مورد استفاده قرار گیرند.
توضیح تصویر:
پژوهشگران نشان داد که کامپوزیت کاغذ مانند می توانند از ضایعات پلاستیک غیر قابل بازیافت یا ضایعات پلاستیک بازیافت پذیری که پیش از این بازیافت نمی شدند، {مانند زباله های فیلم پلاستیک} به دست آیند.
