به گزارش صنایع پلاستیک، دفتر توسعه صنایع پایین دستی پتروشیمی از صدور مجور واردات انواع پلی پروپیلن و پت برای کاهش التهاب در بازار پلیمرها خبر داد.
دفتر مذکور به عنوان حافظ منافع صنایع پایین دستی در شرکت ملی صنایع پتروشیمی، بالاخره پس از هفته ها رقابت های نجومی در گروه کالایی پلی پروپیلن { چه نساجی و چه شیمیایی } و نیز در گروه پلی اتیلن ترفتالات یا همان PET، پس از گرفتن مجوزهای لازم از کمیته تخصصی پتروشیمی، واردات این دو گروه کالایی را بلامانع اعلام کرده است.
بر مبنای این گزارش، در مرحله بعدی دفتر توسعه صنایع پایین دستی پتروشیمی در نامه ای به معاونت صنایع وزیر صمت، از وی خواسته است تا میزان دقیق نیاز واحدهای فعال که خوراکشان پلی پروپیلن و پلی اتیلن ترفتالات است، را به تفکیک گرید روشن نماید تا این دفتر نسبت به صدور مجوز برای واردات کالاهای مذکور به برخی از مجتمع های پتروشیمی، بر اساس مقررات با هدف تامین کامل نیاز کشور به قدر کفایت مبادرت ورزد.
در متن نامه مرضیه طهماسبی خطاب به دکتر صادقی نیارکی آمده است:
جناب آقای دکتر صادقی نیارکی
معاون محترم امور صنایع وزارت صنعت، معدن و تجارت
موضوع: اعلام نیاز بازار به محصولات پلی پروپیلن و PET برای واردات
با سلام
احتراما با عنایت به افزایش رقابت و التهاب در بازار محصولات پلی پروپیلن و پلی اتیلن ترفتالات، خواهشمند است که دستور فرمایید نسبت به اعلام نیاز واقعی صنایع پایین دستی فعال مصرف کننده محصولات مذکور ( به تفکیک گرید)، به منظور برنامه ریزی برای واردات توسط تولید کنندگان، برآورد تناژ مورد نیاز و کاهش رقابت در معاملات، اقدامات لازم به عمل آید.
با توجه به حضور صادقی نیارکی در گذشته نه چندان دور در دفتر صنایع غیرفلزی وزارت صمت، انتظار می رود تا نهایت همکاری توسط این معاون وزیر صمت صورت پذیرد.
از سوی دیگر، به نظر می رسد که نیاز به واردات پلی پروپیلن به درستی ولی کمی دیر مورد شناسایی کمیته تخصصی پتروشیمی و دفتر توسعه صنایع پایین دستی قرار گرفته است. انواع پلی پروپیلن، هفته هاست علی رغم افزایش قیمت پایه، با رقابت های وحشتناک حتا بیش از 113 درصدی به فروش می رسند. کمبود تولید انواع پلی پروپیلن در داخل کشور و نیز انتظارات تورمی عوامل اصلی این رقابت های بسیار سنگین و خارج از عرف هستند.
هر چند در هفته های اخیر، کمی شدت رقابت ها به علت کمبود نقدینگی نزد تولیدکنندگان و بالا رفتن ریسک خرید با توجه به معلوم نبودن قیمت تثبیت شده دلار، کاهش یافته است، اما هنوز در برخی گریدها شاهد 70 الی 80 درصد رقابت هستیم و عجیب تر آنکه این رقابت های نامعمول و قطعا تورم زا توسط ناظر در بورس کالا مورد پذیریش قرار می گیرد که خود حکایت حزین دیگریست.
اما در مورد دومین گروه کالایی که دفتر توسعه صنایع پایین دستی و سرکار خانم طهماسبی نسبت به واردات آن اظهار تمایل کرده اند، یعنی گروه کالایی پلی اتیلن ترفتالات یا همان PET با توجه به اینکه فصل اوج مصرف آن به پایان رسیده است، و رقابت هایی که بر سر گریدهای PET صورت می گیرد نیز، آنچنان غیرمعمول نیست {و معمولا حداکثر تا سی درصد است،} اندکی جای پرسش و ابهام باقی می ماند. باید دید که PET بطری بیشتر مدنظر این دفتر بوده است و یا PET نساجی! چه اینکه فصل اوج تقاضا برای PET بطری به پایان رسیده است و اگر همچنان تقاضا برای این کالا خارج از اندازه می باشد، باید تحقیق شود که این تقاضای کاذب از کجاست؟ اما اگر مراد بیشتر واردات PET نساجی است، این موضوع قابل بحث است، خاصه به خاطر تولید البسه و منسوجات یکبارمصرف بیمارستانی به علت همه گیری کرونا!
نکته بعدی اینست که ما شاهد هستیم که پتروشیمی شهید تندگویان، اعلام می کند که امسال نسبت به سنوات قبل با افزایش تولید مواجه بوده است و تولید چندین گرید جدید را نیز کلید زده است، که گرید چادر مشکی به تولید صنعتی رسیده است و هم اکنون تحت شرایطی در بورس کالا به فروش می رسد و گرید دیگری که برای پوشک بچه، بسته بندی های منعطف و … به کار می رود نیز به صورت نیمه صنعتی تولید شده است. این مایه تعجب است که تولیدکننده انحصاری انواع PET چه گرید بطری، چه گرید نساجی و … نه تنها از افزایش تولید دم می زند، بلکه در صورتهای مالی آن می توان فهمید که این پتروشیمی زیر مجموعه هلدینگ خلیج فارس، صادرات هم دارد ولی ما در بازار داخل با کمبودهایی مواجه هستیم. این نکته، مساله بسیار مهمی است که باید مورد بررسی قرار گیرد. شاید در پاسخ گفته شود که حتما پتروشیمی شهید تندگویان، کف عرضه های خود را در بازار داخل رعایت کرده است، اما مساله این نیست. مساله میزان نیاز واقعی انواع PET در بازار داخل است. قابل درک است که پتروشیمی ها به علت سودآوری بالا، علاقه به صادرات دارند، اما اگر بازار داخل تا حدی ملتهب شود که نیاز به واردات PET باشد، آیا معقولست که تندگویان اقدام به صادرات نماید و سپس صنایع پایین دستی، هزینه واردات این گروه کالایی بپردازند! آیا عاقلانه تر این نیست، که با شناسایی نیاز واقعی کشور، کف عرضه این پتروشیمی، که به صورت انحصاری تولید کننده انواع گریدهای پلی اتیلن ترفتالات است، در صورت لزوم افزایش یابد؟ یا اگر نیاز داخل، نیاز کاذبی است، جلوی آن گرفته شود تا از خروج ارز در چنین شرایط حساسی که کشور تحت سخت ترین تحریم ظالمانه است، آن هم از جیب صنایع پایین دستی صورت نگیرد؟
