نفس سال ۱۳۹۸ به شماره افتاده است و تا ساعاتی دیگر، سال خورشیدی (شمسی) با فرا رسیدن لحظه تعادل بهاری نو خواهد شد. سال ۹۸ با هزاران امید و آرزو آغاز شد، اما متاسفانه این سال که در تاریخ معاصر ما به عنوان سالی سخت و پر از مصیبت ثبت خواهد شد، سالی که اتفاقاتش تا مدتها در خاطره جمعی ما ایرانیان خواهد ماند، از همان ابتدا و در نوروز۹۸، با سیلابهای ویران کننده شروع شد و هموطنانمان را در بسیاری از استانها از شمال گرفته تا جنوب کشور با مصیبت و سختی مواجه نمود.
قصد ذکر مصیبت ندارم، لیکن حالا هم که به واپسین لحظات سال رسیده ایم، با بحران شیوع کرونا در کشور دست و پنجه نرم می کنیم و در کمال تاسف خبرهای بد، بسیار بیشتر از اخبار نوید بخش و امیدآفرین هستند.
در آبانماه افزایش به یکباره سیصد درصدی قیمت بنزین و وقایع دردناک پس از آن، زخم دیگری بود بر اذهان عمومی که عوارض اقتصادی آن، به ویژه برای اقشار مستضعف زندگی را مشکل تر از گذشته نمود. طبعا افزایش قیمت بنزین بر همه کالاها و اقلام اثرگذارد و قیمت ها را بالا و بالاتر برد و معشیت قشر ضعیف جامعه را به شدت با چالش مواجه گرداند. همچنان عموم مردم درگیر عوارض رشد سه برابری قیمت بنزین بودند که تنش های سیاسی و نظامی با ایالات متحده در پی ترور سردار سلیمانی، بار دیگر همه را نگران یک جنگ تمام عیار نمود. در اوج این نگرانی به یکباره، خبر رسید که ۱۷۶ تن از بهترین فرزندان این آب و خاک، قربانی ضمنی همین تشدید تنش شده اند!!! مسلما حادثه هدف قرار گرفتن اشتباه هواپیمای اکراینی، یکی دیگر از تلخ ترین خاطرات سال ۹۸ بود. چه خانواده ها که در غم فراغ عزیزانشان به چله نشستند و دوباره ملتی عزادار شد.
وضعیت صنعت و به خصوص صنعت پلاستیک هم در سال گذشته با وجود پستی و بلندهایی که داشت، در مجموع چنگی به دل نزد. هر چند حجم معاملات پلیمرها در بهار، شروع خوبی را نوید می داد اما به یکباره با یک رکود تابستانی سخت مواجه شدیم و بسیاری از صنایع پایین دستی نظیر صنعت پی وی سی نرم با یکی از دشوارترین ادوار تاریخی خود مواجه گردیدند. فصل پاییز وضعیت به نسبت بهبود یافت، اما بحران شیوع کرونا سبب شد تا تقاضای پر شور پایان سال نیز، مانند سنوات گذشته نباشد. در این سال بسیاری از کارخانجات، ناچار به تعطیلی و اعلام ورشستگی شدند، بسیاری به تعدیل نیرو پرداختند و با کمترین ظرفیت ممکن کشتی بحران زده خود را به پیش راندند و … .
به طور کلی از نقطه نظر اقتصادی، تورم افسار گسیخته علی رغم همه ادعاهای دولتی، عدم وجود ثبات در نرخ دلار، مشکلات ناشی از تحریم ها و نقل و انتقال پول و … همه و همه نشان می دهند که اقتصاد ما سخت بیمارست و در این میان واحدهای تولیدی بزرگترین قربانیان این اقتصاد بیمار هستند.
حالا هم که در پایان سال، شیوع یک بیماری همه گیر و غریب، سبب شده است که همه ما ناچار به خودقرنطینگی پناه ببریم تا از شر این ویروس سخت در امان باشیم. ویروسی که نه تنها روزها جان دهها تن از هموطنان ما و صدها تن از انسانها در کره خاکی را می گیرد، بلکه اقتصاد را نیز به زانو در آورده است.
میزان تقاضای در سطح جهانی به پایین تر حد خود رسیده است و بازارهای جهانی به بدترین وضعیت از زمان بحران ۲۰۰۸ دچار شده اند. متاسفانه بی تدبیری، عدم مدیریت قاطع و بی توجهی به نظرات کارشناسی سبب شده است تا دورنمای اقتصاد پس از کرونا در ایران نیز چندان مناسب نباشد. در کمال تاسف، کاهش رشد اقتصادی جهانی هم به بدتر شدن این وضعیت کمک می کند.
این همه سبب شده است که در آستانه نوروز، هیچ نشانی از این رسم قدیم ما ایرانیان نیست. این وضعیت اتفاقا درست در زمانی رخ می دهد که ما در این ایام دشوار و ناگوار بیشترین نیاز را به این قبیل سنت ها داریم . در چنین شرایطی است که ما باید به سنت هایمان وفادار بمانیم، فلسفه حقیقی این رسوم را درک کرده و از آنها برای بهبود اوضاع استمدادد طلبیم. ما امسال بیش از هر سال نیازمند تحقق دعای “حول حالنا الی احسن الحال ” هستیم. حال اگر پیش گیری از شیوع کرونا اجازه نمی دهد که صله ارحام را به جای آوریم، می توانیم به بهانه نوروز دلهایمان را به همدیگر نزدیکتر کنیم.
گذر از این بحران ها، به جز با همدلی، وفاق و وفادارماندن به اصول میسر نیست….. . لذا با وجود همه شرح مصیبتی که رفت، و نیز بدون آنکه بخواهیم واقعیات را نادیده بگیریم، بیایید در این ساعات و لحظات، آرزومند بهبود وضعیت باشیم و با تاسی به بهار و فصل نو شدن، ما نیز در پی نو نمودن خود و نمو افکارمان باشیم. بیایید همگی با خلوص نیت از خداوند بخواهیم که بار دیگر نگاه مغفرت آمیز خود را بر بندگان خود بگستراند، و این بلای عالم گیر را از سر نوع بشر دور بگرداند و در این راه به توصیه های بهداشتی عمل نماییم که تنها راه رسیدن به مطلوب چاره جویی و استمداد از علم است. “امید” را فراموش نکنیم و بدانیم که انسان با امید زنده است…. مسلما در این سال، که بسیاری ازخانواده ها در آستانه نوروز، عزادار شده اند نمی توانیم انتظار داشته باشیم که نوروزی بسان هر سال را شاهد باشیم، لیکن بر ماست که با حفظ روحیه خود، با گذشت و فداکاری و با تقویت وحدت و وفاق، آماده مواجه با مقدرات سال ۱۳۹۹ شمسی باشیم.
در سال ۱۳۹۸ بسیاری از عزیزان و پیشکسوتان صنعت پلاستیک چشم از جهان فرو بستند. در این لحظات و ساعات پایان سال یاد آنها را نیز گرامی می داریم و از خداوند متعال برای ایشان، تقاضای علو درجات داریم. یادشان گرامی و روانشان شاد.
و در نهایت با تاکید بر اینکه پایان شب سیه، سپیدست از طرف خود و همکارانم در گروه رسانه ای صنایع پلاستیک، فرا رسیدن این سال نو را با امید به بهبود وضعیت به شما همراهان عزیز شادباش عرض می نمایم. سالی که در پیش است، می تواند سال بهتری باشد، به ویژه اگر مسوولان ما عقلانی تر عمل کنند! و مردم نیز برای سلامت خود اهمیت قائل گردند. راهی نداریم به جز امیدوار ماندن … پس نوروزتان در حد ممکن شاد باد!
روزبه ساعتچی
سردبیر سایت فارسی گروه رسانه ای صنایع پلاستیک
