امروز یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ماه، قیمت مواد پلیمری و شیمیایی برای مدت دو هفته تا ۱۲ خردادماه ۹۸ اعلام شد.طرفه آنکه با وجود اینکه نزولی بودن قیمت پلیمرها در سطح بین المللی، باز هم افزایش ۴.۱۴ درصدی قیمت دلار سبب شد تا بر خلاف همه بازارهای جهانی، قیمت های پایه پلیمرها در ایران در مدار صعودی قرار بگیرند.
به گزارش صنایع پلاستیک، امروز قیمت دلار مبنای محاسبات و کشف قیمت پلیمرها به ۱۰۱.۷۳۵ ریال که بالاترین قیمت نرخ دلار مبنای محاسبات تا امروز است، رسید که نسبت به هفته گذشته رشدی بیش از ۴.۱۴ درصد را تجربه نمود. همین جهش قیمت دلار سبب شد، تا همه تغییرات نزولی قیمت پلیمرها در سطح بین المللی بی اثر شود و قیمت مواد اولیه پلیمری در کشورمان در هفته ای که تمام دنیا، روند نزولی را تجربه می کردند قیمتشان به یکی از بالاترین رکوردهای خود برسد.
این موضوع تا چه زمانی می تواند ادامه داشته باشد و چه زمانی دفتر توسعه صنایع پایین دستی تصمیم خواهد گرفت تا فرمول خود را بر مبنای درستی بنیاد نماید، بر ما معلوم نیست. چیزی که برای ما روشن و مبرهن است اینست که تاوان رشد قیمت پلیمرها آن هم به این شکل جهش گونه را تنها صنعتگران و تولیدکنندگان صنایع پایین دستی و در نهایت مصرف کنندگان نهایی خواهند پرداخت. به نظر می رسد، با توجه به اینکه افق روشنی برای کاهش قیمت دلار لااقل در کوتاه مدت و میان مدت دیده نمی شود، بهتر است دفتر توسعه صنایع پایین دستی برای کشف قیمت های پایه جدید، فکری بکند و الا دود این نوع قیمت گذاری در سالی که رونق تولید نامگذاری شده است، به چشم تولید و تولیدکننده خواهد رفت و موجب فربه شدن دلالان و بازاریان مواد و تعطیلی واحدهای تولیدی خواهد شد.
ترین ها:
در این هفته بیشترین رشد قیمت ها با ۷.۱ درصد به دو گرید از پلی اتیلن ترفتالات نساجی تعلق گرفت. این دو گرید یعنی BG 641 و BG 645 به ترتیب ۸۹۰ و ۸۶۵ تومان به ازای هر کیلوگرم گرانتر شدند.
پس از این دو گرید PET نساجی، جایگاه دومین بیشترین رشد قیمت پایه به گروه پی وی سی ها تعلق گرفت. گروه پی وی سی ها با ۵.۱ درصد افزایش قیمت پایه نسبت به هفته گذشته مواجه شدند و قیمتشان برای گریدهای گوناگون از کیلویی ۳۵۰ تا ۳۸۰ تومان افزایش یافت.
پلی پروپیلن نساجی، سومین کالایی بود که بیشترین افزایش قیمت پایه را نسبت به هفته گذشته تجربه کرد. برخی از کارشناسان این کالای پلیمری را دارای بیشترین پتانسیل رشد قیمت ارزیابی کرده بودند، که چنین نشد و ربته سومین رشد قیمت از آن این کالا شد. این ماده پرطرفدار پلیمری، نسبت به قیمت پایه هفته گذشته خود در ۲۲ اردیبهشت ماه ۵ درصد رشد را به ثبت رساند و به کلیویی ۱۱۰.۹۴۲ ریال رسید. این به معنای افزایش نزدیک به ۵۳۰ تومان به ازای هر کیلوگرم برای پلی پروپیلن نساجی بود.
کمترین افزایش قیمت نیز در میان کالاهای پلیمری از آن پلی استایرن مقاوم ۷۲۴۰ شد که قیمت آن نسبت به هفته گذشته تقریبا بدون تغییر ماند و تنها با افزایشی معادل ۱۴ ریال (۱ و نیم تومان) در هر کیلوگرم مواجه شد. هر کیلوگرم از این کالای پلیمری ۱۲۱.۴۸۱ ریال قیمت خورد.
پس از پلی استایرن مقاوم، کمترین میزان جهش قیمت به پلی اتیلن فیلم تعلق داشت که با ۱ درصد افزایش به کیلویی ۹۴.۳۶۴ ریال رسید.
جایگاه سوم کمترین افزایش قیمت پس از دو کالای مذکور به گریدهای گوناگون پلی اتیلن ترفتالات بطری تعلق گرفت. انواع گریدهای PET بطری بین ۱.۲ تا ۱.۴ درصد نسبت به قیمت های پایه هفته گذشته با افزایش قیمت مواجه شدند تا برای دومین هفته پیاپی PET بطری در میان کالاهایی قرار گیرد که افزایش آنچنانی به ثبت نرساندند که این موضوع می تواند نشان دهنده به آرامش رسیدن این بازار باشد که البته با توجه به اینکه در ماه رمضان به سر می بریم کمی عجیب است.
ABS نیز با ۱.۹ درصد افزایش قیمت پایه نسبت به هفته گذشته، کیلویی ۲۵۰ تومان گران تر شد اما جزو کالاهایی قرار گرفت که کمتر از ۲ درصد با رشد قیمت پایه شان مواجه شدند.
بقیه مواد و گریدهای پلیمری بین ۲ تا ۴.۹ درصد افزایش قیمت را به ثبت رساندند که برای بازار پلیمرها در حکم یک جهش شدید به حساب می آید. حال باید دید واکنش بازار نسبت به این جهش قیمت پلیمری، در هفته ای که جهان شاهد افت قیمت پلیمرها بود چگونه خواهد بود؟ آیا باز هم روند نزولی کاهش حجم معاملات در بورس کالای ایران، با توجه به اینکه هنوز به میانه ماه رمضان هم نرسیده ایم ادامه خواهد یافت؟ آیا میانگین حجم معاملات، که تا همین امروز هم از میانگین حجم معاملات در سال گذشته کمتر است، باز هم عدد پایین تری را ثبت خواهد کرد؟ فارغ از عکس العمل بازار، وضعیت قیمت گذاری قیمت های پایه امروز بازار پلیمرها یکبار دیگر ضرورت اصلاح فرمول کشف قیمت های پایه پلیمرها و مواد شیمیایی را که دیرزمانی است منتقدان مطرح می کنند، یادآوری نمود. در صورت ادامه این وضعیت، دیگر به هیچ عنوان نمی توان انتظار داشت تولیدکنندگان صنایع پایین دستی کشور، حتا در بازار داخل توان و یارای رقابت با رقبای منطقه ای و خارجی خود را داشته باشند چه برسد در بازارهای هدف صادراتی؟ برای اصلاح فرمول کشف قیمت های پایه پلیمرها و موا شیمیایی، پتروشیمی ها و لابی آنها بزرگترین مانع هستند در نتیجه باید راهکاری یافت تا در آن پتروشیمی ها نیز کمتر دچار ضرر و خسران شوند بلکه به تغییر این روند قیمت گذاری رضایت دهند.