به گزارش صنایع پلاستیک، رئیس صندوق سرمایه‌گذاری عربستان اظهار داشت: در صورت مساعد بودن وضعیت بازار این احتمال که بخش بیشتری از سهام آرامکو در بازارهای سهام عرضه شود، کاملا محتمل است. با توجه به حرکت جهان به سوی انرژی های پاک، عربستان سعودی تصمیم گرفت که بخشی از سهام بزرگترین شرکت نفتی جهان، یعنی شرکت ملی صنعت نفت عربستان سعودی موسوم به آرامکو را واگذار نماید. واگذاری بخش بیشتری از سهام آرامکو برای گذار سعودی از اقتصاد نفتی صورت می پذیرد.
فروش بخش بیشتری از سهام آرامکو در آینده، در راستای تامین مالی صندوق سرمایه گذاری عربستان سعودی، جهت سرمایه گذاری در سایر بخش های اقتصاد نظیر آی.تی، انرژی های تجدید پذیر، حمل و نقل، پتروشیمی، صنعت توریسم و … صورت می گیرد تا مطابق برنامه بلندپروازانه ۲۰۳۰ اقتصاد سعودی در این سال، از یک اقتصاد نفتی به یک اقتصاد با تنوع فراوان و تاب آوری بالا بدل گردد.
محمد‌بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی و سلمان بن عبدالعزیز پادشاه سعودی که مبدع برنامه اقتصاد ۲۰۳۰ سعودی است، در این راستا اعلام کرد: شرکت آرامکو طبق برنامه خود برای تقویت صندوق ثروت حکومتی این کشور، سهام بیشتری را به فروش می‌رساند. هدف از فروش سهام آرامکو، که بدون شک بزرگترین شرکت دولتی جهان به شمار می رفت و هنوز هم می رود، رهانیدن اقتصاد سعودی از پترودلارها است.
بزرگترین شرکت نفت جهان در اواخر ۲۰۱۹ عرضه اولیه سهام خود را که بزرگترین عرضه اولیه سهام در دنیا بود، به پایان رساند و ۲۵.۶ میلیارد دلار به دست آورد. فروش بیشتر سهام این شرکت، درآمد آن را به ۲۹.۴ میلیارد دلار رساند.
درآمد فروش سهام آرامکو به صندوق سرمایه‌گذاری عمومی عربستان منتقل شد تا صرف تغییر اقتصاد عربستان و دور شدن آن از درآمدهای نفتی شود.
بن سلمان در کنفرانس سرمایه‌گذاری آینده عربستان گفت: «در سال‌های آینده سهام بیشتری از آرامکو ارائه خواهد شد و این پول به صندوق سرمایه‌گذاری عمومی منتقل می‌شود».
به نظر می رسد که برنامه ۲۰۳۰ محمد بن سلمان بسیار بلندپروازانه باشد و با توجه به شرایط اقلیمی و جمعیتی سعودی بعید به نظر می رسد که اقتصاد این کشور بتواند در یک دهه آتی به یک اقتصاد تکنولوژی محور بدل گردد، اما بدون شک زمان فروش سهام آرامکو با دقت و به درستی انتخاب شده است. با توجه به اینکه هر روز، تکنولوژی های مدرن تر و زیست تجدیدپذیری برای تهیه انرژی چه در خودروها، چه برای روشنایی شهرها و …. به بهره برداری می رسد، و دوران نفت به عنوان مهمترین و ارزانترین نوع انرژی رو به پایانست، فروش سهام آرامکو به عنوان بزرگترین تولیدکننده و پالاینده نفت جهان، بسیار به موقع صورت می گیرد. از سوی دیگر، اگر کسی استدلال کند که حفظ سهام آرامکو برای توسعه صنایع پایین دستی می تواند مفید باشد، احتمالا از اقتصاد چرخشی، اهداف و روش های تحقق آن بی اطلاع است. چرا که زیست پلیمرها یا پلیمرهای زیستی، سوخت های زیستی و بازیافت پلیمرها و تبدیل آنها به مواد اولیه نو، سبب شده است تا اهمیت منابع هیدروکربوری از هر لحاظ، حتا در صنایع پایین دستی به شدت کاهش پیدا کند.
ایران در کجای معادله ایستاده است؟
در ایران شرکت ملی نفت ایران، همانند و نظیر شرکت آرامکوست. نه تنها در این شرکت کسی به فکر فروش سهام نیافتاده است، اصولا چنین امکانی نیز وجود ندارد. فعلا تمام دغدغه مسوولان ما رفع تحریم ها و آوردن شرکت های تکنولوژی محور چند ملیتی نفتی برای استخراج بیشتر نفت و گاز و جلوگیری از مرگ زودرس چاههای به ویژه مسن مانست.در واقع توسعه میادین نفتی و گازی در دستور کار وزارت نفت، شرکت ملی نفت و گاز ایران قرار دارد و تازه در این راه، این شرکتهای مسوول به علت تحریم های متعدد و گوناگون با شکست مواجه می شوند.
از سوی دیگر در صنعت پتروشیمی هم جهش های دوم و سوم پتروشیمی ایران، بر روی استخراج میعانات گازی و گازها و انتقال آنها به نقاط گوناگون برای استفاده به عنوان خوراک تمرکز شده است، بی آنکه به این موضوع توجه شود که اصولا صنعت پتروشمی جهان به سمت و سوی استفاده از پلیمرها و مواد شیمیایی زیستی می رود و شرکتهای تولیدکننده تجهیزات بازیافت در حال تولید ماشین آلات و نیز موادی هستند که بتوانند با کیفیت ترین بازیافت پلیمرها را صورت داده، تا دوباره از آنها در چرخه اقتصادشان به عنوان مواد اولیه حتا در بخش های چون پزشکی استفاده کنند.
صنعت بازیافت پلاستیک ها در ایران هنوز شکل نگرفته است و متاسفانه کسی هم برای آن برنامه ای ندارد.شهرداری تهران، بازیافت را به حال خود رها کرده است و سایر بخش ها مانند پتروشیمی که برای آینده نیاز دارند که این صنعت تقویت شود هم برای مدیریت آن گامی بر نمی دارند. صنعت بازیافت خاصه صنعت بازیافت پلاستیک در ایران، یک صنعت مهجور و مظلوم است که پتانسیل بسیار بالایی دارد و نیازمند سرمایه گذاریست. شاید بد نباشد، مسوولان به هر کسی که می خواهد در صنایع پتروشیمی سرمایه گذاری نماید باید بقبولانند که یک مرکز بازیافت ضایعات و پسماندهای پلیمری و شیمیایی را نیز راه اندازی کنند و در یک برنامه زمانی مدون در بازه زمانی مشخص، بخشی از تولیدات آنها می بایست از نوسازی ضایعات پلاستیک باشد. این موضوع هم سبب می شود که محیط زیست از آلودگی پلاستیک ها مصون بماند و هم میزان کمتری از منابع هیدروکربوری کشور، مورد دست اندازی این نسل قرار گیرد.
به نظر می رسد ایران، به علت مجاورت با سه دریا بتواند با استفاده از روشهای مدرن، هیدروژن لازم را به عنوان سوخت به کار بندد. همچنین انرژی های تجدیدپذیری چون انرژی تجدیدپذیر خورشیدی، به علت وجود کویر مرکزی ایران و وجود متوسط ۱۸۰ روز آفتاب تموز و بالای ۱۶ ساعت تابش شدید آن از دیگر گزینه هایی است که مسوولان انرژی ایران باید به آن به عنوان یک آلترناتیو مهم برای سوخت های فسیلی کار کنند. از سوی دیگر، انرژی بادی در مناطق گوناگونی از کشور قابل راه اندازی و سرمایه گذاریست. کافی است، سری به نیشابور بزنید و یا از بادهای صد و بیست روزه سیستان چیزی شنیده باشید تا از پتانسیل کشور برای استفاده از این انرژی مطلع باشید. حال از سکوهای انرژی های بادی فراساحلی در دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان هم بگذریم ….
در نهایت، در حالی که عربستان به موقع توسعه نفتی خود را در قالب آرامکو انجام داد، ما درگیر مشکلاتمان با دنیا بودیم و به همین دلیل در دورانی که اوج نفت بود، نتوانستیم از جایگاه خود به عنوان عقاب اوپک دفاع کنیم، حالا که زمان واگذاری شرکتهای نفتی فرا رسیده است، باز هم سعودی ها در حال واگذاری آرامکو و جایگزینی انرژی های و سوخت های فسیلی با انرژی های دانش بنیان مدرن هستند، اما ما عملا در این راه هیچ گامی برنداشته و هیچ برنامه ای نداریم و همه اینها در شرایطی صورت می گیرد که وضعیت کشور ما از هر حیث نسبت به سعودی برای بهره برداری از این انرژی های نوپدید شرایط بهتریست.
