فاجعه زیست محیطی ناشی از رها سازی انواع زباله ها و به ویژه محصولات پلاستیک اینک به یکی از بزرگترین چالش ها در جامعه کنونی تبدیل شده است. ما از محصولات پلاستیک‌ها به عنوان حامل‌هایی که برای حمل مواد غذایی یا ظروفی که از مواد غذایی ما در برابر عناصر مختلف محافظت می‌کنند استفاده می‌کنیم، تاین مواد قریباً به بخشی از هر کاری که در زندگی روزمره انجام می‌دهیم تبدیل شده‌اند. با این حال، با آلوده شدن محیط زیست، مانند پسماند هر سرویسی که کار را برای شما آسان‌تر می‌کند، برای جامعه ارزان تمام نمی شود. ریختن زباله با پلاستیک، خاک، آب و حتا دریاها و اقیانوس ها را آلوده می کند و اثرات بسیار منفی بر زندگی آبزیان دارد. به رغم این واقعیت، بیشتر انواع پلاستیک‌ها، از جمله پلاستیک‌های پسا صنعتی و پس از مصرف، از طریق بازیافت متعارف به محل‌های دفن زباله یا زباله‌سوزها راه پیدا می‌کنند. اینجاست که بازیافت مواد شیمیایی می‌تواند تغییرات بسیار مورد نیاز را با پختن پلاستیک‌ها و بازیابی منابع ارزشمند برای استفاده در ایجاد محصولات جدید فراهم کند که پایه‌های یک اقتصاد چرخشی را تشکیل می‌دهد.
بنابراین در جهان امروز، رفع مشکل زباله های پلاستیک و بهره وری مجدد از آن با رویکرد بازیافت شیمیایی مورد اقبال قرار گرفته است. برای ارائه دیدگاهی قبل از اینکه عمیق‌تر به بازیافت مواد شیمیایی بپردازیم، بیایید نگاهی به بزرگی مسله زباله‌های پلاستیکی بیندازیم. طبق گزارش مجمع جهانی اقتصاد، ممکن است تا سال ۲۰۵۰ غذاهای دریایی از نظر ارزش یا وزن بیشتر از پلاستیک ها تشکیل بشوند تا ماهی!این مجمع اذعان کرده که برخی از خطرناک ترین انواع محصولات پلاستیک مثل قاشق همزن، فنجان و مواد بسته بندی هستند که برای یک بار استفاده طراحی شده اند. آنها برای یک کاربرد کوتاه مدت در نظر گرفته شده اند اما تا ۲۰۰ سال در محیط زیست باقی می مانند. تمام انواع زباله های پلاستیکی اثرات متعددی بر محیط زیست دارند. مردم و حیات وحش نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند، به ویژه حیات دریایی. یک آبزی، یک تکه پلاستیک را شبیه به هر یک از مواد غذایی معمولی خود پیدا می کند که در نهایت ممکن است به آن آسیب برساند یا حتی آن را بکشد. همچنین، زمانی که پلاستیک‌ها به مرحله تجزیه به صورت میکروپلاستیک‌ها می‌رسند، در زنجیره غذایی از خوراک ماهی گرفته تا آب آشامیدنی انسان جذب می‌شوند.
روش‌های بازیافتی که معمولاً مورد استفاده قرار می‌گیرند کاملاً مفید هستند اما فقط به حل مشکل برخی از انواع مختلف زباله‌های پلاستیکی محدود می‌شوند. اولین و رایج ترین شکل شامل جمع آوری، مرتب سازی، شستشو و ذوب مجدد پلاستیک ها برای تولید محصولات جدید است. با این حال، این فرآیند دارای معایب زیر است. فقط انواع منتخب پلاستیک را می توان بازیافت کرد و کیفیت پلاستیک بازیافتی حاصل با گذشت زمان کاهش می یابد. برخی از پلاستیک‌ها برای مثال بسته‌بندی‌های چند لایه و آن‌هایی که آلوده هستند، نمی‌توانند مسیر عادی بازیافت مکانیکی را طی کنند. به همین دلیل است که بازیافت شیمیایی می تواند وارد عمل شود و کمک کند، تا کاری مشابه و سود مندتر را انجام دهد. در زیر خواننده را با اصول بازیافت شیمیایی پلاستیک ها آشنا می کنیم.
مرج این مطلب “سایت جهانی پلیمر مدیا” است. پس اگر به مطالعه بقیه مطلب غلاقمند هستید “اینجا” را کلیک کنید.
