به گزارش صنایع پلاستیک، قیمت‌های پایه محصولات پتروشیمی باز هم با رشد اعلام شد تا سناریوی افزایش قیمتها در بورس و بازار مجددا در پیش گرفته شود.
در این بین ادامه رشد میانگین دلار نیمایی اثر مخرب خود بر قیمت ها داشت. به دلایلی که ما معتقدیم به هم رساندن قیمت دلار در کانال ۱۸تا ۲۰ هزارتومانی و تک نرخی کردن ارزست، حتا دلار نیمایی ضرب آهنگ رشد سریع تری را نسبت به بازار آزاد تجربه می کند که این موضوع در تشدید افزایش قیمت محصولات پتروشیمی، نقش عمده ای دارد.
یکشنبه ۲۲ تیرماه ۱۳۹۹ دلار نیمایی، نسبت به هفته گذشته رشد ۲.۹ درصدی را ثبت کرد، تا در کنار رشد قیمت های جهانی، فضا برای افزایش قیمت های نجومی برای قیمت مواد پلیمری در ایران فراهم شود. از رشدی در نرخ پایه سخن می گوییم که موجب شد، هفته جاری یکی از بزرگترین افزایش قیمت ها در نرخ پایه صورت گیرد.
این روند افزایشی تاکنون بدون هیچ مانع یا سرعت‌گیر مشخصی ادامه داشته و به نظر می‌رسد دلیلی برای توقف این روند افزایشی در دسترس نخواهد بود. همانطور که پیشتر اشاره شد، اثرگذاری مستقیم رشد بهای آزاد ارز بر نرخ‌های نیمایی دلار تاکنون محرک اصلی رشد قیمت محصولات پتروشیمیایی در بورس و بازار بوده است.
شواهد کلی در بازار نشان می‌دهد تا زمانی که قیمت آزاد ارز در سطوح فعلی نوسان کرده و حتی جرقه‌های افزایشی مستمری را تجربه می‌کند، پتانسیل کاهش نرخ نیمایی ارز را نمی‌توان در نظر گرفت، بنابراین مهم‌ترین موتور محرک رشد قیمتها فعال خواهد بو
د. در نرخ‌های پایه جدید پلی‌استایرن مقاوم (گرید ۷۲۴۰) با ۱۲ درصد رشد قیمت در صدر افزایش نرخ پلیمرها قرار گرفته و در بازار شیمیایی‌ها نیز دی اتیلن گلایکول با ۲/ ۷ درصد رشد پیشتاز افزایش قیمت‌های پایه بود.
در ایران، قیمت های پایه توسط دفتر توسعه صنایع پایین دستی پتروشیمی، در هر روز یکشنبه، و با تلفیقی از تغییرات قیمت میانگین خرید و فروش دلار نیمایی منتهی به آن روز و نیز روند قیمت های جهانی اعلام می گردد. در واقع دو فاکتور اصلی برای کشف قیمت مواد پلیمری وجود دارد که یکی دلار نیمایی و دیگری قیمت های جهانی است که فعلا چند هفته ایست، هر دو آیتم کشف قیمت های مواد پلیمری، روندی صعودی دارند و قیمت اکثر گریدها را به نقاطی تاریخی رسانده اند.
این افزایش لجام گسیخته قیمت پلیمرها، شاید برای محدود زمانی با خریدهای کاذب چه توسط سفته بازان به سودای سودهای کذایی و چه توسط صنعتگران با هدف خرید بیشتر مواد پیش از گرانتر شدن آن صورت گیرد و این تصور بی جا را ایجاد نماید، که بازار با وجود افزایش قیمت دارای رونق است اما حقیقت امر آنست که با افزایش قیمت تمام شده محصولات نهایی صنایع تکمیلی، در میان مدت شاهد رکود سنگین این بازار خواهیم بود، چرا که محصولات تولیدی به علت قیمت بالا در بازار نقد نمی شوند و نقدینگی جهت خرید مواد جدیدی به چرخه مالی کارخانجات بازنخواهد گشت. حتا در چنین شرایطی، سفته بازان هم متضرر خواهند شد، چرا که در شرایط رکودی کسی جنسی را نمی خرد، یعنی اصولا نمی تواند بخرد و سفته بازان و دلالان می مانند با مواد دپو کرده ای که خریدار ندارد که برای آنها به معنای خواب سرمایه برای مدتی مدید است.
پیشنهاد صنایع پلاستیک برای عدم حرکت به این سو، تعیین قیمت پایه پلیمرها با در نظر گرفتن فاکتورها موثر بر تولید داخلی است و نه قیمت دلار یا میانگین جهانی قیمت ها، که بیشتر فاکتورهایی هستند که در قیمت های پلیمرها برای صادرات می توانند منشا اثر باشند و الا در سال جهش تولید با توقف کامل آن مواجه خواهیم شد. ما مدتهاست که بر ضرورت اصلاح فرمول کشف قیمت های پایه اصرار داریم اما متاسفانه تا این لحظه چنین چیزی محقق نشده است.
