هنگامی که مقررات بازنگری شده ی حمل و نقل ضایعات (WSR) در ماه می لازم الاجرا گردید، از آن به عنوان طرح اصلی اتحادیه اروپا برای پایان دادن به صدور مشکل ضایعات تولید شده در اروپا به کشورهای در حال توسعه یاد شد. این قوانین همچنین با هدف مقابله با ارسال غیر قاونی محمولههای ضایعات، تقویت چرخش و استفاده مجدد از ضایعات در اروپا و به عنوان نپریه ای برای اطمینان از باقی ماندن این مواد ارزشمند در اتحادیه اروپا برای بازیافت و استفاده مجدد از انها مطرح گردید.
با این حال، واقعیت صنعت بازیافت اروپا بسیار پیچیدهتر است. این مقررات که قرار است تا سال ۲۰۲۷ به طور کامل اجرا شود، مجموعه ای از اقدامات را در بر می گیرد که در عمل فعالیت های بازیافت ها را مختل می کند و جاه طلبی های “اقتصاد چرخشی” اتحادیه اروپا را به خطر می اندازد.
تاثیر واقعی بر بازیافت کننده ها و تجارت بین المللی
بر اساس قوانین جدید، کشورهای غیر OECD یا همان کشورهای که جزو کشورهای “سازمان همکاری اقتصادی و توسعه” نیستند، کشورهایی که مایل به واردات “ضایعات” از اتحادیه اروپا هستند، باید درخواست هایی را ارائه کنند که توانایی خود را در مدیریت این مواد به روشی مناسب از نظر زیست محیطی اثبات کند. این کشورها ملزم به رعایت استانداردهای زیست محیطی همانند اتحادیه اروپا هستند که توسط کمیسیون اروپا ارزیابی شده است. تنها کشورهایی که این بررسی را پشت سر بگذارند، برای پیوستن به فهرست اتحادیه اروپا و دریافت مواد قابل بازیافت اروپایی تایید خواهند شد. علاوه بر این، تمام تأسیسات مستقر در این کشورهای تأیید شده و همچنین کشورهای OECD که میخواهند مواد اتحادیه اروپا را بازیافت کنند، باید برای نشان دادن انطباق با قوانین بهروز شده، تحت ممیزی قرار گیرند.
برای مطالعه متن کامل فارسی: “اینجا را کلیک” کنید.
برای مطالعه متن کامل انگلیسی: ” اینجا را کلیک” کنید.