ما در صنایع پلاستیک هر ساله یک متن برای فرا رسیدن نوروز و نو شدن طبیعت می نویسیم که در آن سعی می کنیم به صورت ضمنی به وضعیت صنعت و به طور خاص صنعت پلاستیک بپردازیم؛ اما امسال نگارش این متن ساده، چندان ساده نیست.
ساده نیست چون سوگمندانه در دورنمای وضعیت صنعت و صنعتگر، آینده ای روشن دیده نمی شود در حدی که آدمی نمی داند به راستی و دقیقا باید چه چیزی را بایسته است (دست کم به اهل صنعت) شاد باش بگویید؟
ساده نیست با دلار صدهزار تومانی، نوسان های سینوسی و افزایش بهای ارز و مواد اولیه، افزایش غیر منطقی و غیر قابل جبران هزینه های تولید نظیر برق، گاز، حقوق و مزایا، و جز آن، برای صنعتگران بنویسیم: شاد باد سالی که احتمال می دهیم، بسیاری دیگر از آنها باید کارگاهها و کارخانجات خود را داوطلبانه تعطیل کنند و / یا با پیامدهای ورشکستگی مواجه شوند؛
ساده نیست چون کمربند تحریم های گوناگون از همیشه سفت تر بسته خواهد شد، و به نظر می رسد دولت نتواند در سال آینده، آن چنان که فروش نفت را برای تامین بودجه سال ۱۴۰۴ پیش نگری کرده، به فروش برساند. این بدان معناست که بار اصلی تامین اقتصاد کشور را باید واحدهای تولیدی تحمل کنند، تا /وششی برای ناکارآمدی بسیاری از مدیران تصمیم گیر دولتی باشد. در همین وضیعیت موجود هم، صنعتگران کشورمان، از انواع فشارها طاقتشان طاق شده است. طرفه آنکه در این میان می دانیم که قرار نیست امور برای آنها تسهیل شود تا بتوانند این بارگران را بر گرده ی خود بکشند. کشور در حالی به تحویل سال نو نزدیک می شود که با عمیق ترین رکوردها و سنگین ترین تورم های دهه های اخیر مواجه است. به بیانی ساده تر: اگر صنعتگر ایرانی بتواند از هفت خان رستم هم بگذرد، و به تولید ادامه دهد، در اقتصادی که این چنین درگیر “رکورد تورمی” است، تضمینی برای بازگشت آنچه هزینه کرده است وجود ندارد، چه اینکه در چنین شرایطی خانواده ها برای تضمین بقای خود، ناچار به حذف هزینه های جانبی (به قول پیشینیان “برج”) و فقط تمرکز بر نیازهای اساسی هستند؛
نمی خواهیم سیاه نمایی کنیم یا نا امید باشیم، اما واقع بینی نیز از وظایف یک رسانه است و واقعیت این روزهایی که در آن زندگی می کنیم این است که صنعتگران حالی خوش ندارند، سال را با بدهی و نگرانی و هزار مشکل عیان و نهان به پایان برده اند. نگرانی از اینکه با ادامه تحریم ها، وضعیت نرخ ارز، تورم تولیدکننده، و رکود در سمت مصرف باید چه گریزگاهی برای ادامه فعالیت خود در سال جدید بیابند؟
سخن کوتاه اینکه، چون ایرانی همواره به امید زنده بوده است پس امیدواریم در سال پیش رو که تا ساعاتی دیگر آغاز می شود، مسوولان با نگاهی خردمندانه و کلان و به دور از شعار زدگی، قوانین و دستورعمل های حمایتی متناسب با شرایط را برای کمک به صنعت و صنعتگر تصویب نمایند. کشور از نظر اقتصادی در یک گردنه ی خطرناک قرار دارد و تولید یگانه راه عبور از این راه پر پیچ و خم و بس خطیر است.
امید که دیگر بار شاد باش نوروزی تیم تحریریه صنایع پلاستیک را پذیرا باشید، ما در این سالهای طولانی که در کنار شما بوده ایم بس فراز و فرودها ها را دیده ایم. بنابراین فرا رسیدن نوروز را، با همه این شرایط باز هم به فال نیک می گیریم و امیدواریم که مسوولان امر در این بهار فرخنده و سال نو با تصمیماتشان، لبخند را بر لبان صنعتگر، برکت را به سفره کارگر و رونق را به اقتصاد کشور باز گردانند.
سالِ پیش رو، سالِ تصمیمات بزرگ و اتفاقاتی بزرگ تر است، این روزها به انسان های بزرگ نیاز دارد، پس بیایید امیدوار باشیم و با این توشه وارد سال ۱۴۰۴ هجری شمسی شویم. ما ایرانیان از دل طوفان های بزرگ هزاره ها، گذر کرده ایم و حالا لازم است، متحد، امیدوار و اندکی خوش بین بمانیم؛ باشد که در سال نو خورشیدی، بهترین ها در انتظار ملت بزرگ و کهنسال ایران باشد.
نوروزتان فرخنده
تحریریه صنایع پلاستیک
