امروزه بسیاری از مردم (البته در برخی نقاط) به دنبال یافتن و ملاقات با یک دانشمند زن ایرانی هستند که از تولید شگفت انگیز نانوذرات هوشمند توسط تیم همکاران خود خبر داده است. این داروی هوشمند برای درمان سرطان معرفی شده و طی آزمایشات متعدد بالینی کارایی خود را در درمان سرطان نشان داده است. این داروی هوشمند که اختراع تیمی به سرپرستی پروفسور دکتر “سودابه داوران” است از نانو ذرات طلا و سایر مواد شیمیایی ساخته شده است. این ذرات به قدری هوشمند هستند که وقتی به فردی که تحت عنوان بیماران سرطانی رتبه بندی شده است اعمال شوند، دقیقاً به نقاطی که دارای سلول های سرطانی حمله می کنند و آنها را بدون هر گونه تأثیر نامطلوب بر سایر سلول های سالم مجاور و/یا سایر اندام های بدن از بین می برند.
وی متولد تبریز (استان آذربایجان شرقی) است و هرگز وطن خود را ترک نکرده، مگر برای مطالعات یا دریافت انواع جوایز. وی در تبریز تحصیل کرد و تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه تبریز آغاز و در بیمارستان پزشکی همان دانشگاه مشغول به کار شد. او سپس زندگی علمی خود را با فناوری نانو دنبال کرد و از طریق ۳ شرکتی که تأسیس کرد، همراه با همکاران و کارمندانش به تحقیقات برای ساخت داروهای جدید ادامه دادند. یکی از پروژه های تحقیقاتی آنها به تولی پد آنتی بیوتیک جدیدی ختم شد که می توانست برای معالجه چندین نوع عفونت مورد استفاده قرار گیرد.
به غیر از چندین جایزه و مدال از سازمان های ملی و بین المللی، دریافت جایزه ای از “یونسکو” برای آخرین تحقیقات او در مورد داروهای درمان
سرطان (تصویر سمت چپ) می تواند مایه افتخار ایران و ایرانی، به ویژه زنان ایرانی باشد.
به دلیل توجه گسترده به این دانشمند ایرانی، مقالات، اخبار و مصاحبه های زیادی با خانم دکتر سودابه داوران وجود دارد. سایت PIMW مصاحبه زیر را از صفحه اول Iran Frontpage برای خوانندگان انتخاب و پس از ترجمه ،ویراستاری و افزودن پیوندهای راهنمایی کننده، آن را منتشر کرده است.
**************************************
سودابه داوران، دانشیار دانشکده پزشکی دارویی دانشگاه تبریز، در فروردین ماه سال جاری در پاریس جایزه مشارکت یونسکو در علم و فناوری نانو را دریافت کرد.
متن زیر گزیده ای از مصاحبه jamejamsarara.ir با دانشمند ۴۹ ساله ایرانی است که زندگی خود را وقف ترویج علم کرده و امیدوار است روزی برنده جایزه نوبل شود:
شما در سال ۲۰۰۷ به عنوان زن نخبه سال ایران انتخاب شدید، در سال ۲۰۰۸ در فهرست ۱۰۰ دانشمند برتر دانشگاه کمبریج قرار گرفتید و در فهرست روشنفکران برجسته قرن بیست و یکم که توسط مرکز بین المللی بیوگرافی منتشر شده بود، قرار گرفتید. ۱۵ اختراع شما و انتشار بیش از ۳۵ مقاله در مجلات معتبر بین المللی و جایزه اخیر یونسکو، کارنامه شما را بسیار درخشان کرده است.
من تمام دستاوردهای خود را ابتدا مدیون لطف خداوند و سپس تلاش و علاقه پرشور خود به کسب دانش و همچنین حمایت خانواده ام هستم.
چه زمانی برای اولین بار به علم علاقه پیدا کردید؟
خیلی سال پیش، قبل از اینکه به مدرسه بروم. پدرم پروفسور حسین داوران از بنیانگذاران علم شیمی در ایران بود. علاقه من به این علم به حدی بود که یک آزمایشگاه کوچک در خانه داشتیم. من و خواهرم بیشتر روزهایمان را در آزمایشگاه می گذراندیم.
شما از جمله افرادی هستید که فراخوان بزرگسالی آنها همان شغل رویایی دوران کودکی آنهاست.
زمانی که دانش آموز دبستانی بودم، همیشه زندگی نامه چهره های موفق تاریخ علم را مطالعه می کردم. ماری کوری، اولین زنی که برنده جایزه نوبل شد، یکی از افرادی بود که تا حد زیادی الهام بخش من شد. همیشه آرزو داشتم که روزی بتوانم تغییری در دنیای علم ایجاد کنم.
و اکنون شما این فرصت را دارید که به آنجا برسید.
یکی از خصوصیات شخصی من این است که همیشه سعی می کنم یک زندگی علمی پویا داشته باشم. من رکود را دوست ندارم. من دوست دارم دائماً رو به جلو حرکت کنم، زیرا می خواهم به کشورم و بشریت خدمت کنم و رویای کودکی خود را برای بردن جایزه نوبل برآورده کنم.
در مورد جایزه یونسکو بیشتر توضیح دهید.
من در اوایل ماه مارس در مورد نامزدی خود شنیدم. قبل از آن من اصلاً چیزی در مورد آن نمی دانستم زیرا چیزی به مرکز ارسال نکرده بودم.
این جایزه از کسانی حمایت می کند که تأثیر قابل توجهی بر علم و فناوری نانو دارند. هیات داوران مقالات، اختراعات و پیشنهادات ارائه شده توسط دانشمندان مختلف در بیش از ۱۰۰ کشور را قبل از نام بردن برنده ارزیابی می کند.
واکنش محافل علمی به برنده شدن شما در این جایزه چگونه بود؟
با توجه به واکنش ها و اظهارنظرهای افراد دور و بر، به این نتیجه رسیدم که دیدگاه آنها نسبت به جایگاه زنان در جمهوری اسلامی ایران تغییر کرده است. احتمالاً در گذشته تصور می کردند که زنان در ایران جایگاه قابل احترامی ندارند و حضور آنها فقط در خانه احساس می شود. کسب عنوان من خلاف این را ثابت کرد و نشان داد که زنان ایرانی در کنار رعایت تعهدات خانوادگی می توانند به دنبال جاه طلبی های خود باشند، در صحنه های اجتماعی فعال باشند و نردبان علمی را طی کنند.
برای منبع اصلی متن بالا، “اینجا” را کلیک کنید”
