به گزارش صنایع پلاستیک، تفاوت تامل برانگیز ایران پلاست سیزدهم در بخش بین الملل با ادوار تحریمی دیگر آنقدر چشمگیر و تاسف آور بود که ناگزیر از نگارش این متن هستیم، تا مسوولان کلان مملکت بدانند، که کشورهای دیگر صرفا به منافع خود می اندیشند و ما نیز باید چنین کنیم. هیچ خرده ای بر مسوولان ایران پلاست در این رابطه نداریم، چرا که معتقدیم که چین در این دوره تحریم ها، راه دیگری را به صورت استراتژیک در پیش گرفته است و این موضوعی نیست که تنها منحصر به یک نمایشگاه پلاستیک منطقه ای باشد.
امسال در بخش بین المللی نمایشگاه ایران پلاست تنها ۳۵ شرکت کننده و غرفه گذار حضور دارند. با توجه به تحریم های آمریکا و جدیت این کشور در اعمال این تحریم های ظالمانه، اینکه تعداد غرفه گذاران خارجی و به ویژه اروپایی کاهش یابد کاملا قابل پیش بینی بود.
اصولا بر همین مبنا، در سیزدهمین دوره نمایشگاه ایران پلاست، سالن ۳۵ که معمولا به خارجی داده می شد، از همان ابتدا توسط برگزارکنندگان نمایشگاه در اختیار شرکتهای پتروشیمی قرار گرفت.
کاهش جدی حضور شرکتها به ویژه از کشورهایی مثل آلمان و ایتالیا – که در سنوات قبل پاویون اختصاصی هم داشتند- قابل پیشنی بود. این اتفاق در دوره گذشته تحریم ها هم افتاد. به این معنا که وقتی تحریم ها شروع شدند، این شرکت ها از ترس مورد تعقیب قرار گرفتن از سوی OFAC یا دفتر دارایی های خارجی وزارت خزانه دارای ایالات متحده، عطای حضور در بازار ماشین آلات پلاستیک ایران را به لقای آن بخشیدند.
از این عدم حضور، چینی ها نهایت بهره بردند و بازار ماشین آلات فرآیندی پلاستیک ایران را که سالیان دراز در اختیار اروپایی بود در دوران تحریم ها، در زمان احمدی نژاد قبضه کردند. حضور چینی در بازار ماشین آلات پلاستیک ایران و به تبعیت از آن نمایشگاه ایران پلاست، آنچنان گسترده بود که حتا بعد از تحریم ها هم اروپایی نتوانستند تا سهم خود را از چینی پس بگیرند، هر چند حرکت به سمت برقراری توازن وجود داشت اما همچنان بعد از برجام هم سهم بزرگی از بازار ایران در اختیار شرکتهای چینی بود که به علت مزیت قیمتی کالاهایشان بیشتر با بازار ایران هماهنگ بود.
اما اتفاقی که در دومین دوره تحریم های یکجانبه آمریکا علیه تهران افتاده است و تعداد غرفه گذاران به رقم ناامیدکننده ۳۵ مشارکت کننده کاسته است، اینست که حتا شرکتهای چینی هم دیگر از ترس مورد تحریم قرار گرفتن، اشتیاق و تمایل سابق را به حضور در ایران ندارند.
با یک گشت و گذار ساده در نمایشگاه سیزدهم ایران پلاست، به راحتی می توان دریافت که بیشتر غرفه گذاران یا هندی هستند یا شرکتهای چینی کمتر شناخته شده که در بازارهای داخلی چین مشغول به کار هستند. (به استثنای چند شرکت ) و این مساله بسیار جای تامل، تفکر و تاسف بسیار دارد.
تفاوت این دوره تحریم ها با دوره قبل در اینست که همانطور که در زمینه های دیگر نظیر زمینه های بانکی یا سرمایه گذاری در صنایع گوناگون دیده ایم، چینی ها هم با آن همراه شده اند. چند روز پیش بود که بیژن نامدار زنگنه اعلام کرد پس از توتال، CNPC چین هم از فاز ۱۱ پارس جنوبی خارج شده است! خروج این شرکت در حالی شکل گرفت که پیش بینی شده در صورت اعمال تحریم، توتال سهامش را به این شرکت واگذار نماید!! حالا هم در ایران پلاست سیزدهم شاهد عدم حضور گسترده چینی ها هستیم و این به معنای محدودتر شدن انتخابهای صنعتگران ایرانیست که نمی تواند امری در راستای منافع صنعت پلاستیک کشور باشد.
فقط برای اینکه با فضای اولین دوره تحریم ها و حضور گسترده چینی ها در ایران پلاست را برای شما یادآوری کنیم، به مطلبی از روزنامه مردم سالاری در روز سه شنبه ۱۶ آبان ۹۱ اشاره می کنیم با عنوان “بخش بین الملل نمایشگاه ایران پلاست در تسخیر چینی ها” که در آن به حضور کمرنگ شرکتهای اروپایی اشاره شده است.
تفاوت تامل برانگیز ایران پلاست سیزدهم در بخش بین الملل با ادوار تحریمی دیگر در یک کلام ایزوله شدن بخش بین الملل نمایشگاه ایران پلاست برای صنعت پلاستیک ایران بود. در بخش بانکی، نفتی و … هم همین مساله عینا مصداق دارد. در این مورد مسوولان کلان کشور باید فکری نو در بیاندازند.
