به گزارش گروه ترجمه و تولید محتوای صنایع پلاستیک، شرکت پیشروی آلمانی Gneuss Kunststofftechnik GmbH پس از شش سال فعالیت مستمر، بالاخره توانست فناوری را ارایه نماید که با استفاده از آن میتوان نانوذرات را وارد ساختار پلیمر کرد بدون این که هیچ مشکلی و از جمله مشکل تجمیع نانوذرات به وجود آید. نانوذراتی که از آنها سخن گفته می شود، بین ۱ تا ۱۰۰۰ نانومتر قطر دارند. فناوری افزودن نانوذرات به پلیمرها برای بهینه سازی خواص آنها به کار می رود.
اهمیت این موضوع در اصلاحات و تغییرات فراوانی که نانوذرات می توانند در خصایص پلیمرها ایجاد نمایند. نانوذرات به دلیل دارا بودن مساحت سطحی نسبتا بالا، در صورت اضافه شدن به پلیمرها می توانند موجب تغییرات مهمی در خواص گوناگون آنها شوند که از آن جمله میتوان به تغییر دمای تبلور(متبلور شدن)، بهینه سازی خصوصیت انتقال حرارتی، بالا بردن خواص رسانایی الکتریکی،بهبود خواص مکانیکی، امکان ایجاد خواص آنتیباکتریال و بهبود ظاهر محصول نهایی اشاره نمود. لیکن با وجود همه این محاسنی که نانوذرات قادرند که به خواص پلیمرها و در نتیجه محصول نهایی بیافزایند، همواره این کار یک چالش محسوب می شده است، و یکی از مهمترین مشکلات پیش رو، مساله تجمع نانوذرات بوده است.
شرکت آلمانی Gneuss Kunststofftechnik GmbH با انجام بیش از شش سال تحقیق و توسعه در این حوزه، موفق به ارائه روشی صنعتی برای افزودن نانوذرات به پلیمرها شده است، بدون اینکه تجمع نانوذرات اتفاق افتد. این فناوری بدیع با استفاده از یک سیستم تعلیق مایع (سوسپانسیون) کار می کند که نه تنها مانع از جمع شدن نانوذرات می گردد،بلکه از انتشار ذرات بالقوه خطرناک به محیط نیز جلوگیری می کند و به این وسیله از سلامت و صحت محیط زیست صیانت می نماید و یک تکنولوژی سبز به شمار می رود.
در این فرآیند، پلیمر ابتدا پلاستیزه شده و سپس جریان پلیمر از یک مخزن هیدرولیز عبور میکند، جایی که سوسپانسیون به داخل مخزن تزریق میشود. این مخلوط پلیمر و سوسپانسیون وارد فضایی میشوند که توسط شرکت Gneuss Kunststofftechnik GmbH طراحی شده است.
مخلوطی از پلیمر (۷۰ درصد) و سوسپانسیون (۳۰ درصد) برای انجام این کار ایدهآل است به طوری که در مدت زمان بسیار کوتاهی نانوذرات بهصورت کامل وارد پلیمر میشوند در حالی که هیچ آسیبی به پلیمر وارد نمیشود.
با استفاده از این فناوری، از این به بعد می توان خصوصیات بسیار جالبی را در پلیمرها ایجاد نمود و این مهم در حالی صورت می گیرد که میزان استفاده از افزودنی ها نیز که برای دستیابی به همان خصایص به کار می رفتند، به حداقل می رسد. ضمن اینکه این فناوری، اثرات جانبی بسیار ناچیزی دارد که قابل اغماض است. برای نمونه، با استفاده از این فناوری می توان نانولوله های کربنی را بدون اینکه پلیمر به طور کامل سیاه شده یا آسیبی ببیند، وارد ساختار پلیمر نمود.
پس از شش سال فعالیت و تلاش، هم اکنون شرکت Gneuss Kunststofftechnik GmbH می تواند از فناوری مذکور بهصورت صنعتی و در مقیاس انبوه استفاده نماید و آنرا در اختیار علاقمندان به تزریق نانوذرات به ساختار پلیمرها برای تغییر خواص قرار دهد.