به گزارش صنایع پلاستیک به نقل از سایت جهانی پلیمر مدیا، سیانوباکتریها توانستهاند امیدی برای تولید سیترامالات(۰)، یکی از اجزای کلیدی در ساخت پلاستیکهای پایدار مانند پلکسی گلاس (Perspex) (۱) به وجود آورند.
تیم دانشگاه منچستر اعلام کرده است که این میکروارگانیسمهای فتوسنتزی توانایی تبدیل CO2، یکی از گازهای گلخانهای اصلی، به مواد مفید را دارند.
این تحقیق میتواند به طور قابلتوجهی روند تولید جایگزینهای سازگار با محیط زیست برای پلاستیکها را که معمولا از مشتقات سوخت های فسیلی ساخته میشوند، تسریع کند.
علاوه بر این، این تحقیق از یک زیستاقتصاد چرخهای حمایت میکند که با کاهش ضایعات و کاهش ردپای کربنی (۲)، به آیندهای پایدارتر کمک میکند.
افزایش ۲۳ برابری در تولید سیترامالات
سیانوباکتریها (۳)، که با نام جلبکهای سبز-آبی (۴) نیز شناخته میشوند، موجودات ریز و فتوسنتزی هستند که با استفاده از نور خورشید، CO2 را به مواد آلی تبدیل میکنند. نکته قابلتوجه این است که آنها یک جایگزین پایدار برای روشهای سنتی ارائه میدهند و محصولات ارزشمندی را از CO2 تولید میکنند، بدون اینکه نیازی به منابع کشاورزی مانند شکر یا ذرت داشته باشند.
+ این مطلب چکیده ای از اصل انتشار یافته آن در سایت جهانی پلیمر مدیا است و اگر به مطالعه ی کل آن علاقه دارید، می توانید با انتخاب “این پیوند” اصل آن با جزئیات و تصاویر بیشتر مطالعه کنید.
پانویس :
(۰) – این آنزیم متعلق به خانواده لیازها به ویژه اکسو اسید لیازها است که پیوندهای کربن-کربن را می شکند. نام سیستماتیک این کلاس آنزیم (2S)-2-هیدروکسی-۲-متیل بوتاندیوات پیروات-لیاز (سازنده استات) است. نامهای رایج دیگر عبارتند از سیترامالات پیروات-لیاز، سیترامالات سنتاز، آنزیم متراکم سیترامالیک، سیترامالات سنتتاز، سیترامالیک سنتاز، (S)-سیترامالات لیاز، (+)-سیترامالات پیروات-لیاز، سیترامالات پیروات، پیروات-لیاز، و (2S)-2-هیدروکسی-۲-متیل بوتاندیوات پیروات-لیاز. این آنزیم در متابولیسم اسید دی بازیک شاخه ای c5 شرکت می کند.
(۱) – Poly Methyl Methacrylate) یا PMMA، به عنوان آکریلیک، اکریلیک شیشه ای و همچنین نامهای تجاری Crylux, Plexiglas, Acrylite, Lucite و Perspex،Thermoplastic ماده ای شفاف است که اغلب برای تولید ورق های شفاف مستحکم مثل پنجره هواپیما به عنوان یک جایگزینی سبکوزن و مقاوم در برابر شکست مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده را میتوان به عنوان یک رزین ریختهگری، در جوهر و پوشش استفاده کرد و دارای بسیاری از کاربردهای دیگر است.
(۲) – ردپای کربنی (به انگلیسی: Carbon footprint) میزان کل گاز گلخانهای منتشر شده توسط یک فعالیت، محصول، شخص، شرکت یا کشور است. ردپای کربنی معمولا بر حسب میزان انتشار گاز گلخانهای به کیلوگرم یا تن (معادل دیاکسید کربن آن) به ازای هر واحد مقایسه گزارش میشود. دانشمندان بر لزوم کاهش ردپای کربنی صنایع گوناگون اصرار دارند و معتقدند تنها زمانی ما می توانیم تغییرات اقلیمی ناشی از گرمایش زمین را کنترل نماییم که هر فعالیت، صنعت و یا حتا گروهها و افراد رد پای کربنی خود را به حداقل میزان ممکن که از نظر آنها بهینه است، برسانند. با توجه به صدور فرمان اجرایی خروج از توافق محیط زیستی پاریس، دیروز بیستم ژانویه ۲۰۲۵ که روز تحلیف دونالد جان ترامپ چهل و هفتمین ریاست جمهور ایالات متحده به عنوان مهمترین و بزرگترین اقتصاد بود، امروز این هدف بسیار دور از دسترس تر می نماید. ترامپ یکبار دیگر در سال ۲۰۱۶ از این توافق خارج شده بود که جو بایدن در سال ۲۰۲۰ دوباره به آن پیوست. ضمن اینکه یکی دیگر از فرمانها اجرایی دیگری که دیروز ترامپ امضا کرد، مجوز حفاری در آبهای ساخلی ایالات متحده است که با هدف تبدیل کردن آمریکا از یک واردکننده نفت به یک صادرکننده صورت گرفت و این خود ردپای کربنی این بزرگترین اقتصاد دنیا را به شکل قابل توجهی افزایش خواهد داد.
(۳) – سیانوباکتر یکی از قدیمیترین موجودات کره زمین است و ردپای آن در فسیلهای مربوط به ۳/۸ میلیارد سال پیش (دوره پریکامبرین یا نهان زیستی) دیده میشود. احتمالا سیانوباکترهای اولیه، بیشتر اکسیژن موجود در اتمسفر فعلی زمین را فراهم کردهاند و نقش کلیدی در تثبیت کربن موجود در دیاکسید کربن و تبدیل آن به قند داشتهاند. با این توضیح حال می توان فهمید که دانشمندان و پژوهشگران دانشگاه منچستر، قصد دارند یکبار دیگر با استفاده از وقایع و فاکتورهایی که در طول تاریخ طبیعی و تطور زیست بوم جهان استفاده کرده و با نوعی بازسازی دوباره ی شرایطی که نزدیک به چهار میلیارد سال پیش رخ داده است، با تبدیل گاز CO2 به مواد آلی اسباب کاهش یا تثبیت این مهمترین عامل گرمایش کره خاکی فراهم کنند.
(۴) – جلبکهای سبز آبی نیز دارای یک یا دو تاژک هستند. یکی از این نمونه جلبکها، «کلامیدوموناس» است که تقریبا در همه جا پراکندگی دارد. کلامیدوموناس در تمامی زیستگاههای آبی و خشکی و گاهی در گرد و غبار نیز مشاهده میشوند. این جلبکها به راحتی قابل کشت و تکثیر هستند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که پژوهشگران دانشگاه منچستر به این موضوع نیز بذل توجه داشته اند که این جلبک ها را می توانند به سهولت در حجم بالا و در هر شرایط آب و هوایی و اقلیمی تکثیر کنند که این خود عاملی مهم در انتخاب این جلبک ها برای نیل به اهداف محیط زیستی آنها در کاهش رد پای کربن بوده است.
