به گزارش صنایع پلاستیک به نقل از وبسایت جهانی پلیمر مدیا، بر اساس محتوای مطلبی که توسط “ویکتور تانگرمان_Victor Tangermann ” نوشته شده (تصویر زیر) و متن آن بر روی «میکروپلاستیک‌ها» تمرکز دارد: میکروپلاستیک‌ها در رگ‌های مغز به صورت لخته‌ها درآمده و باعث «ناهنجاری‌های عصبی» می‌شوند. این دستاورد ابتدا بر روی مغز موش آزمایش شده است.از آنجا که مطالعات و یافته‌های جدید و تقریبا هفتگی مربوط به «میکروپلاستیک‌ها» در حال پیشرفت است (۱)، PIMI چکیده زیر را برای خوانندگان انتخاب کرده است. با این حال، برای جلوگیری از کپی/پیست صرف، محتوا با هایپرلینک‌ها و تصاویر مختلف غنی‌سازی شده است.
در این مطالعات، دانشمندان از قبل، قطعات ریز میکروپلاستیک‌ها را هنگام حرکت در رگ‌های خونی مغز موش‌ها ردیابی کردند و مشاهده کردند که برخی از آنها در این مسیر گیر کرده‌اند. سپس، و برای نخستین بار، دانشمندان از تصویربرداری زنده برای ردیابی قطعات میکروپلاستیک هنگام حرکت در رگ‌های خونی مغز موش‌ها استفاده کردند.
بر اساس مقاله‌ای که اخیرا در مجله Science Advances منتشر و سپس و متن آن توسط روزنامه بریتانیایی Guardian انتشار یافت، این پروژه به یک کشف هشداردهنده انجامیده است: برخی از ذرات میکروپلاستیک در مسیر گیر کرده و موجب تجمع تکه‌های بیشتر در پشت خود شده‌اند. یکی از محققان آن را به «تصادف های زنجیره ای رانندگی». تشبیه کرده است.
در این آزمایش‌ها، تیم بین‌المللی دانشمندان دریافتند که موش‌هایی که در معرض میکروپلاستیک ها قرار گرفتند، کاهش عملکرد حرکتی را تجربه کرده اند. این موضوع نشان‌دهنده این احتمال است که تجمع ذرات پلاستیک ممکن است اثرات منفی بر مغز داشته باشد، از جمله «ناهنجاری‌های عصبی».
این مقاله می‌گوید: «این کشف، پنجره‌ای برای درک پیامدهای سم‌شناسی میکروپلاستیک‌هایی که به جریان خون نفوذ می‌کنند، ارائه می‌دهد.»
+ این مطلب چکیده ای از اصل انتشار یافته آن در سایت جهانی پلیمر مدیا است و اگر به مطالعه ی کل آن علاقه دارید، می توانید با انتخاب “این پیوند” اصل آن با جزئیات و تصاویر بیشتر مطالعه کنید.
پانویس-
(۱) – روش های ورود میکرو پلاستیک ها به درون بدن انسان:
پلاستیک ها با سوء مصرف و عدم کنترل صحیح روی باقی مانده زباله و ضایعات آنها هم جهان بیرون را از طریق افزایش رد پای کربنی محصولاتی که از پلاستیک ساخته می شوند، افزایش گازهای گلخانه ای که موجب گرمایش زمین شده اند و از طریق رها شدن در طبیعت و زیست بوم بشر را، رو به نابودی برده اند و حالا این تحقیق و تحقیقات مشابه قبلی نشان می دهند که درون جسم انسان نیز از ضایعات “میکروپلاستیک ها” در امان نمانده است.
به شکلی طعنه وار، پلاستیک ها، دنیای بیرون و درون ما را آلوده اند. حالا شاید برای شما این پرسش پیش بیاید که چگونه؟ در مورد جهان بیرون که به نظر روشن می آید، بازمانده های محصولات پلاستیکی با دفن شدن در زمین، یا رها شدن در آب ها و روش های بسیار دیگر محیط زیست را آلوده کرده اند، اما “میکروپلاستیک ها” چگونه به داخل بذن انسان نفوذ کرده اند؟ برای توضیح این مهم باید اظهار داشت که چند احتمال وجود دارد تا پلاستیک های بسیار کوچک یا همان میکروپلاستیک ها به درون بدن انسان وارد شوند، ولی شاید مهمترین آنها استفاده از طرق زیر باشد (به ویژه دو روش آخر عملا چگونگی ورود پلاستیک ها به بدن انسان را توضیح می دهند.)
۱. از طریق غذا و آب: میکروپلاستیک‌ها (ذرات کوچک پلاستیک) می‌توانند از طریق آب آشامیدنی، غذاهای دریایی (مانند ماهی و صدف) و حتی نمک خوراکی وارد بدن انسان شوند.
۲. هوای آلوده: ذرات پلاستیک موجود در هوا، به‌ویژه در مناطق شهری و صنعتی، از طریق تنفس وارد ریه‌ها می‌شوند.
۳. بسته‌بندی مواد غذایی: پلاستیک‌های مورد استفاده در بسته‌بندی مواد غذایی می‌توانند مواد شیمیایی را به غذا منتقل کنند که با خوردن آنها وارد بدن می‌شوند. شاید یکی از ملموس ترین مثال ها در این زمینه برای ما ایرانیان، استفاده از لیوان های پلی استایرنی (به طور کلی پلاستیکی) هستند که طی ماه رمضان یا محرم در آنها شیر گرم، چای و سایر مایعات گرم توزیع می شود و از طریق آزادسازی مونومرهای رها شده، ورود میکروپلاستیک ها را به بدن ما امکان پذیر می سازند. البته ظروف پت که برای نگهداری آب نگهداری می شوند هم وقتی زیادی سرد، و یا در معرض نور خورشید گرم شوند، همین کارایی را دارند.
۴. محصولات مراقبت شخصی: برخی محصولات مانند خمیردندان، اسکراب‌ها و لوازم آرایشی حاوی میکروپلاستیک هستند که از طریق پوست یا بلع وارد بدن می‌شوند. (توجه داشته باشید ما در مورد میکروپلاستیک ها صحبت می کنیم، و منافذ پوستی برای عبور این ریز ذراتی که با چشم مصلح قابل مشاهده نیستند، بسیار مناسبند.)
۵. زنجیره غذایی: هر چند، در مورد نخست به این موضوع اشاره کردیم، اما ساختار آن را توضیح ندادیم، پلاستیک‌ها توسط حیوانات کوچک مانند پلانکتون‌ها بلعیده می‌شوند و سپس از طریق زنجیره غذایی به حیوانات بزرگ‌تر و در نهایت به انسان منتقل می‌شوند.
۶. محیط زیست آلوده: پلاستیک‌های رها شده در طبیعت به مرور زمان به ذرات کوچک‌تر تجزیه شده و از طریق خاک، آب و هوا وارد بدن انسان می‌شوند. مثلا پلاستیک هایی که در طبیعت دفن می شوند، کم کم تجزیه شده و به میکروپلاستیک ها تبدیل می شوند و با نفوذ به سفره های آب زیر زمینی آنها را آلوده و سپس از طریق آبهای لوله کشی یا بسته بندی شده در پلاستیک!! وارد بدن ما می شوند.
