به گزارش صنایع پلاستیک به نقل از وبسایت جهانی پلیمرمدیا، پلاستیک‌ها در زندگی مدرن همه‌جا حاضر هستند. این مواد با ارائه انعطاف‌پذیری، دوام و مقرون‌به‌صرفه بودن، انقلابی در صنایع ایجاد کرده‌اند. از بسته‌بندی های معمولی تا کاربردهای پزشکی، پلاستیک‌ها باعث بهبود نگهداری غذا، ایمنی حمل‌ونقل و سلامت عمومی شده‌اند.
با این حال، این مزایا همواره با معایبی قابل توجه نیز همراه است. میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها (MNPLs) (زیر مجموعه ای از نانوذرات) که در حین استفاده و تجزیه پلاستیک‌ها آزاد می‌شوند، خطرات زیست‌محیطی و سلامتی ایجاد می‌کنند و نگرانی‌های دانشمندان و سیاست‌گذاران را برانگیخته‌اند.
در واقع اثرات زیان بخش وجود میکروپلاستیک ها در برخی اندامها و از جمله قاعده جمجمه، دو دهه است که دلنگرانی هایی فراوان را در بخش های سلامت جوامع مدرن پدید آورده است.
بسته‌بندی مواد غذایی، یکی از عوامل اصلی آلودگی MNPL، این ذرات را از طریق مصرف وارد بدن انسان می‌کند.
اقلامی مانند بطری‌ها، کیسه‌ها و فیلم‌های ساخته شده از پلیمرهایی مانند پلی‌پروپیلن (PP)، پلی‌اتیلن ترفتالات (PET) و نایلون، تحت تأثیر عوامل محیطی مانند گرما و رطوبت، MNPL آزاد می‌کنند.
این ذرات میکروسکوپی در آب بطری، چای دم شده در کیسه های پلاستیکی (فیلم های پلاستیکی) و غذاهای پخته شده در ظروف نچسب
شناسایی شده اند. حضور گسترده آنها بر نیاز فوری برای ارزیابی تأثیر بالقوه آنها بر سلامت انسان تأکید می کند.
+ این مطلب چکیده ای از اصل انتشار یافته آن در سایت جهانی پلیمر مدیا است و اگر به مطالعه ی کل آن علاقه دارید، می توانید با انتخاب “این پیوند” اصل آن با جزئیات و تصاویر بیشتر مطالعه کنید.
در عین حال خوانندگان گرامی این مطلب را به مطالعه مطلب مستقلی که توسط خانم مریم صفری در وبسایت “زومیت” منتشر شده، دعوت می کنیم. برای مطالعه مطلب لطفا “اینجا” را کلیک کنید.
