به گزارش گروه ترجمه و تولید محتوی صنایع پلاستیک، صنعت بازیافت مکانیکی پلاستیک هرگز به اندازه ای که امروزه مورد توجه قرار گرفته است ، مورد توجه قرار نگرفته است. پیش بینی تولید ۷۰ میلیون تن پلاستیک های بازیافتی تا سال ۲۰۳۰ ، اگر به وقوع بپیوندد، اتفاق مهمی است که علی رغم اینکه کرونا باعث کند شدن توسعه صنعت بازیافت شده است، به عنوان نتیجه نهایی گزارش AMI ذکر شده است.
در ادامه گزارش AMI از تجربه بسیار موفق بازیافت مکانیکی پلاستیک در اروپا در سال ۲۰۱۸ به صورت کلی توضیح داده شده است. این مطالعه جدید با نام تجاری صنعت جهانی بازیافت مکانیکی، تجزیه و تحلیل میزان تعادل عرضه و تعادل در بازار پلاستیک های بازیافتی را همراه با ارزیابی میزان تولید فعلی در منطقه اروپا تشریح کرده است. همچنین در این مطالعه، با در نظر گرفتن میزان جذب احتمالی در آینده، یک بررسی دقیق از کاربردهای نهایی برای پلاستیک بازیافتی ارائه شده است که در انتهای مطلب قابل دسترسی است، اما پیش از هر چیزی به صورت نسبتا مفصلی در این گزارش به چرایی گرایش کشورها و اقتصادهای ملی به صنعت بازیافت ملی پرداخته شده است که برخی نکات آنرا از نظر می گذرانید:
چرایی گسترش صنعت بازیافت مکانیکی در اقتصادهای ملی
امروز در اقتصاد و محیط زیست، موضوع “پایداری” و ” توسعه پایدار” در همه جوامع مورد توجه ویژه ای قرار گرفته است. در واقع توسعه پایدار بدون توجه به محیط زیست میسر نیست و این را تجربه قرن بشر در قرون بیست و بیست و یک به اثبات رسانده است. در نتیجه موضوع ضایعات پلاستیک در رأس بسیاری از مباحث مربوط به سیاست های منطقه ای و ملی در راستای تحقق یک اقتصاد جهانی چرخشی قرار گرفته است.
بر این اساس، موضوع مدیریت ضایعات، پسماند و زباله های { به ویژه ضایعات و زباله های پلاستیکی} در دستور کار سیاست های دولت های ملی در سراسر جهان قرار دارد، و این دولت ها در حال تدوین قوانین و سیاست های جدیدی برای دست رسیدن به اهداف جدیدی برای بازیافت بهینه پلاستیک ها هستند.
تغییر سیاست چین و نقش آن در توسعه بازیافت مکانیکی پلاستیک ها؛
بزرگترین تغییر پارادایمی که در این زمینه تا به حال در صنعت پلاستیک مشاهده شده است، به تغییر رویکرد دولت چین باز می گردد که از ابتدای سال ۲۰۱۸ شمشیر خود را در مبارزه با واردات ضایعات پلاستیک از رو بست و قوانین سفت و سختی را برای واردات ضایعات پلاستیک و مدیریت آنها وضع کرد. تا آن زمان، چین بزرگترین واردکننده ضایعات و زباله های پلاستیک بود. این سیاست های جدید دولت چین به حدی جدی بودند که باعث ایجاد مشکلات فراوانی در کشورهایی شد که در گذشته همه زباله و ضایعات پلاستیک خود را به چین صادر می کردند. مشکلاتی که مدتها ادامه داشت و با وجود اینکه برخی کشورها در آسیای جنوب شرقی، جای خالی چین را در این بازار پر کنند، اما هنوز هم در برخی کشور نظیر بریتانیا با مشکل مدیریت ضایعات پلاستیک مواجه هستیم.
چین تا مارس ۲۰۱۸ بیش از ۷ میلییون تن زباله پلاستیکی وارد می کرد که این میزان با اجرای قوانین سرسختانه مذکور به کمتر از یک پنجم کاهش یافت. ثابت شده است که این سیاست تأثیر پایداری در صنعت بازیافت پلاستیک جهانی داشته است، به این معنا که سایر کشورها وقتی با معضل انباشت ضایعات و زباله های پلاستیک مواجه شدند، و مقاصد صادرات ضایعات پلاستیک محدود شد، به فکر بازیافت پلاستیک ها افتادند و همین موضوع تحول مثبت و مهم در صنعت بازیافت فیزیکی { و حتا بازیافت شیمیایی} ضایعات پلاستیک در سطح جهان ایجاد کرد.
به بیان دیگر، در حالی که پس از مارس ۲۰۱۸ کشورهای مختلف و به ویژه توسعه، با پیدا کردن بازارهای جایگزین صادراتی برای زباله های خود مواجه شدند ، فرصت های جدیدی برای کشورهایی که مایل به پذیرش حجم قابل توجهی واردات زباله بودند، ایجاد شد. در گذشته بازار چین اجازه رشد و فعالیت را از این کشورها گرفته بود، اما با ممنوعیت بیش از هشتاد درصد از واردات ضایعات پلاستیک به چین از سال ۲۰۱۸ این بازارها مجال گسترش یافتند. در نتیجه آسیای جنوب شرقی {چنانکه پیشتر اشاره شد} به قطب جدیدی برای بازیافت پلاستیک بدل شد و ظرفیت بازیافت پلاستیک در این منطقه به شدت بالا رفت، با این وجود پس از مدتی، همین کشورها نیز برای حمایت از محیط زیست خود، ناچار شدند قوانینی در محدودیت واردات ضایعات وضع کنند که این موضوع دوباره کشورهای صادرکننده زباله های پلاستیک را با مشکلات مقاصد صادراتی که بتوانند تمام حجم ضایعات و زباله هایشان را به آن ارسال کنند، مواجه ساخت.
پس از اینکه آسیای جنوب شرقی هم در پذیریش تمام حجم ضایعات کشورهای دیگر جهان با محدودیت های جدی رو به رو شد، عموم کشور به سمت تنها راه حل پایدار و واقعی گرایش پیدا کردند که همانا ایجاد زیرساخت های لازم برای جمع آوری زباله ها و ضایعات پلاستیک از مبدا، جداسازی و طبقه بندی آنها و نهایتا بازیافت پلاستیک ها بود. بازیافتی که از محصول آن، به عنوان مواد اولیه دوباره در تولید استفاده شود. به این ترتیب به موضوع بازیافت زباله های خانگی برای مقابله با تقاضای داخلی به مواد اولیه پلاستیکی و ایجاد خودکفایی ملی نگریسته شد که موجب خیرات و مبرات فراوانی شده است.
کووید – ۱۹ و اثر آن بر صنعت جهانی بازیافت مکانیکی
لازم به ذکرست تأثیر همه گیری ویروس کووید-۱۹ سبب شده است که در این مطالعه دو بازه زمانی کوتاه و بلندمدت مورد نظر قرار گرفته و یک روش و کار با در نظر گرفتن بازارهای خاص پلیمرها و استفاده نهایی که از آنها می شود، ارایه گردد و توضیح داده شده است که در رابطه با مجموع داده های جامع موجود در مطالعه، آینده روند تولید و مصرف پلیمرهای بازیافتی به چه شکل خواهد بود.
تحقیق مذکور با عنوان “Global Machinery Plastics Recycling Industry 2020 – ظرفیتها ، تواناییها و روندهای آینده” مربوط به کلیه مشارکت کنندگان در زنجیره ارزش صنعت پلاستیک از تولید کننده رزین گرفته تا صاحبان مارک های تجاری و یا کاربران نهایی محصولات پلاستیک است.
این گزارش ارزیابی کمی جامع از وضعیت فعلی صنعت بازیافت و پیش بینی هایی را که از این صنعت مهم جهانی در آینده ممکن به وقوع بپیونددد، ارایه می دهد.
برای نمونه در بخشی از این گزارش به کاربردهای مصرف نهایی برای بازار جهانی پلیمرهای بازیافتی در سال ۲۰۱۹ اشاره شده است و آمده است:
صنعت اتومبیل سازی و حمل و نقل ۳ درصد، بسته بندی سفت ۱۲ درصد، صنعت نساجی و فیبر۱۷ درصد، بسته بندی انعطاف پذیر ۱۷ درصد، صنایع الکتریکی ۱ درصد، ساخت و ساز ۱۵ درصد، فرآیند تزریق پلاستیک و مصنوعات تولیدی از این فرآیند ۱۴ درصد و فرآیند اکستروژن ۱۲ درصد {به جز مورادی که در صنایع فوق مورد استفاده قرار گرفته است.} از پلاستیک های بازیافت شده در سال ۲۰۱۹ را به عنوان مواد اولیه مورد استفاده قرار داده اند. همچنین دو درصد از پلاستیک های بازیافت شده هم در سایر کاربردها به مصرف رسیده است.
همچنین پژوهشگران این پروژه معتقدند با وجود اینکه کووید-۱۹ و پاندمی کرونا، سبب تاخیر در گسترش این صنعت شده است اما تا سال ۲۰۳۰، میزان استفاده از پلاستیک های بازیافت شده به عنوان مواد اولیه به بیش از هفتاد میلیون تن در سال برسد.
