به گزارش گروه تولید محتوی صنایع پلاستیک، این حقیقت بر کسی پوشیده نیست که صنعت خودروسازی در میان بخش‌های تولیدی متعددی قرار دارد که با چالش‌های جدی در زمینه پایداری محیط زیست مواجه اند. یکی از روش‌های پیشرفت در این زمینه و کاهش مخاطرات محیط زیستی این صنعت با گردش مالی سالیانه چند صد میلیارد دلاری، تلاش در راستای کاستن از تولید و انتشار CO2 به عنوان مهمترین گاز گلخانه ای است. خوشبختانه، با توجه به آگاهی جوامع مدنی از مخاطرات محیط زیستی خودروهای با سوخت هیدروکربوری، شاهد هستیم که به شکل فزآینده ای استفاده از خودروهای الکتریکی در حال افزایش است و تقاضا برای خودروهایی که دی اکسید کربن کمتری تولید می کنند، به شکلی قابل توجهی افزایش یافته است.
یکی از روش‌های کاهش موفقیت‌آمیز کاهش آلاینده‌ها در بخش خودرو شامل کاهش وزن در انواع خودروها، حتا خودروهای الکتریکی است. وسایل نقلیه سبک تر برای حرکت به انرژی کمتری نیاز دارند و در نتیجه برد بیشتری دارند. در مورد خودروهایی که با سوخت فسیلی کار می کنند، کاهش وزن خودرو، مستقیما به کاهش آلایندگی کمک می کند و در مورد وسایل نقلیه الکتریکی نیز، کاهش وزن خودرو باعث کاهش استفاده از انرژی و در نهایت کاهش اثرات مخرب محیط زیستی می گردد. در نتیجه، هدف صنعت خودروسازی کاهش وزن، از طریق جایگزینی قطعات فلزی با مواد کامپوزیتی جدید است. برای مثال، در یک پروژه که در ادامه شرح خواهیم دادیم داد، قرارست تا با جایگزینی قطعات فلزی توسط قطعات پلاستیکی وزن باتری خودرو با کاهشی ۵۰ تا ۷۰ درصدی مواجه گردد.
پروژه LIGHTCAR یا ماشین سبک، که توسط Industrias Alegre هماهنگ شده است، یکی از ابتکارات اروپایی است که در راستای این هدف کار می کند. این کنسرسیوم شامل شرکت مشاور مهندسی ITERA Soluciones de Ingeniería، متخصصان اتوماسیون شرکت Sinfiny Smart Technologies و AIMPLAS به عنوان مرکز فناوری پلاستیک است.
این پروژه که توسط آژانس نوآوری والنسیا (AVI) تامین مالی می شود، و در حال توسعه کامپوزیت های ترموپلاستیک الیاف بلند سبک وزن جدید است. کیفیت اضافه شده در این مواد شامل مقاومت در برابر ضربه و استحکام، قابلیت بازیافت و پردازش پذیری با استفاده از روش‌های تولید مرسوم و کارآمد با تولید ضایعات کم است. به این معنا که این مواد نسبت به قطعات فلزی مشابهی که ساخته می شود، از خصوصیات فوق بهره بیشتری دارند. این یک پیشرفت فوق العاده است، که شما بتوانید قطعات پلاستیکی بسازید، که در برابر ضربه استحکام بیشتری نسبت به قطعات فلزی مشابه داشته باشند. همچنین قابلیت بازیافت پذیری این مواد، تضمین می کند که این مواد در یک چرخه عمر بسته قرار دارند و هرگز به عنوان ضایعات و آشغال های پلاستیکی برای طبیعت تولید مشکل نخواهند کرد و به صورت مداوم در چرخه تولید و مصرف در حال گردش هستند.
در فرآیند این پروژه، همچنین کنسرسیوم مذکور، یک واحد یا سلول انعطاف‌پذیر و پرسرعت برای ساخت قطعاتی طراحی می‌کند که می‌توان قطعات الکترونیکی را در آن نصب کرد.
پروژه LIGHTCAR در چارچوب برنامه پروژه‌های همکاری راهبردی، با مشارکت صندوق‌های ERDF اتحادیه اروپا در برنامه عملیاتی ERDF جامعه والنسیا، که در قطعنامه ۱۴ ژانویه ۲۰۲۱ توسط معاون اجرایی ریاست جمهور اسپانیا اعلام شد، تامین می‌شود. آژانس نوآوری والنسیا (AVI) با هدف تقویت و توسعه سیستم نوآوری والنسیا برای بهبود مدل تولید برای سال های مالی ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ راه اندازی شده است. لازم به ذکرست تمامی مشارکت کنندگان در این پروژه، شرکت های پیشروی بخش خصوصی هستند و دولت ها به جز تعیین استراتژی های کلی و چهارچوب های اساسی برای کاهش مخاطرات محیط زیستی، هیچ اقدام عملی و اجرایی خاصی نمی کنند.
این قبیل پروژه ها، می بایست به عنوان یک الگوی عالی برای صنایع خودروسازی ایران مدنظر قرار گیرد. این اظهر من السمش است که صنایع خودروسازی ایران، تا زمانی که دروازه های کشور بر روی تولیدات پیشروی بین المللی بسته باشد، و از رانت «انحصار بازار» برخوردار باشند، هیچ دلیلی برای بهینه سازی سیستم های خود نمی بینند. به نظر می رسد، باندهای مخوفی که دهه هاست در شرکت های سابقا خصوصی ماشین سازی در ایران خانه کرده اند و قدرت عزل و نصب وزیر صمت را دارند، به این سادگی اجازه نخواهند داد تا بازار بی دردسر آنها با واردات خودرو با قیمت های واقعی به خطر افتد، لذا شاید مسوولان کشوری خاصه بخش اقتصادی باید توضیح دهند که چه کسانی مانع واگذاری صنایع خودروسازی به بخش خصوصی می شوند، چه اینکه صنایع مادری چون فولادسازی، پتروشیمی و پالایش و … در کشور به اصطلاح به بخش خصوصی واگذار شده اند، اما صنایع خودروسازی به هیچ عنوان تمایلی به روشن سازی نسبی صورت های مالی خود ندارند.
