به گزارش صنایع پلاستیک، مجتمع پتروشیمی کیان، تقریبا نه سال پیش از این و در سال ۱۳۹۱ به منظور اجرای طرح موسوم به الفین ۱۲ در زمینی به مساحت ۷۸ هکتار در فاز دوم منطقه ویژه پتروشیمی عسلویه راه اندازی شد.
الفین دوازدهم به صورت یک مجتمع الفین- آروماتیک به همراه واحدهای پایین دستی با ظرفیت تولید سالانه ۷.۴۷۸.۰۰۰ تن محصولات میانی و نهایی است. این مجموعه در صورت احداث و راه اندازی، می تواند به عنوان بزرگترین مجتمع متمرکز پتروشیمی در جهان محسوب گردد.
طرح عظیم پتروشیمی کیان و واحداهای پایین دستی آن شامل انواع واحدها نظیر واحدهای پیش تفکیک خوراک مایع، آروماتیک، الفین، اتیل بنزن، آلفا الفین، پروپیلن اکساید و بوتادین است که می تواند طیف گسترده ای از محصولات از انواع محصولات شامل خانواده آروماتیکها، زایلینها و صنایع پایین دستی اتیلن را در بر گیرد.
میزان خوراک سالانه پیش بینی شده در این طرح بالغ بر ۴.۵۹۰.۰۰۰ شامل ۳.۰۰۰.۰۰۰ تن میعانات گازی از محل فازهای ۴ و ۵ پارس جنوبی و ۹۰۰.۰۰۰ تن اتان از فازهای ۱۳ و ۱۴ میادین گازی پارس جنوبی و نیز ۳۵۰.۰۰۰ تن C3+ از الفینهای پنجم و یازدهم و ۳۴۰.۰۰۰ تن تن برش سبک از آروماتیک چهارم است.
گروه گسترش نفت و گاز پارسیان ۶۰ درصد و هلدینگ پتروفرهنگ نیز ۴۰ درصد مالکیت این طرح را در اختیار دارند. بخشی از فعالیت های ساختمانی و دریافت مجوزهای این پتروشیمی تا سال ۱۳۹۷ به انجام رسیده است، اما متاسفانه پیشرفت فیزیکی پروژه مدتی است که متوقف شده است، چرا که تامین مالی آن صورت نگرفته است. باید دید که این پتروشیمی مهم و نمادین تا چه زمانی معطل تامین مالی خواهد ماند.
به نظر می رسد که چه در مورد این پروژه بزرگ چه سایر پروژه های پتروشیمی ما نیازمند در اولویت قرار دادن طرح ها هستیم. چرا که نکته بسیار مهمی که فرصتهای ما را در صنعت پتروشیمی تهدید میکند این است که به دلیل صادراتمحور بودن صنعت پتروشیمی در کشور چنانچه نتوانیم در بازارهای هدف در آینده جایگاهی مطمئن ایجاد کنیم (چه با مشارکت شرکتهای خارجی در کشور یا سرمایهگذاریها با مشارکت آنها در کشورهای هدف) نهتنها در آینده توسعه پتروشیمی امکانپذیر نخواهد بود، حتی ظرفیت امروز و موجود پتروشیمی کشور مورد تهدید واقع خواهد شد.
با وجود اینکه به دلیل تقاضای آتی هنوز فرصت سرمایهگذاری و توسعه برای ایران در بازارهای هدف موجود است، اما به دلیل سرمایهگذاری سنگین کشورهای همسایه جنوبی در منطقه و بازارهای هدف، اگر کاری نکنیم، خیلی زود دیر میشود و بزرگترین مزیت اقتصادی کشور را از دست خواهیم داد.
به گفته ی برخی از نزدیکان به این طرح برای راه اندازی این طرح که بایستی تا حدود سی ماه دیگر صورت گیرد، بیش از یک و نیم میلیون یورو بودجه نیازست.
بخشی از این مطلب از وبسایت گروه گسترش نفت و گاز پارسیان گرفته شده است.