یک تیم شامل پژوهشگران و محققان موسسه ی پلی تکنیک Rensselaerدر حال توسعه ی یک ماده ی جدید هستند که می تواند جایگزینی مناسب برای آسیب ها و نقایص مادرزادی یا ایجاد شده ی جمجمه در اثر سوانح باشد.
به گزارش واحد ترجمه و تولید محتوی وبسایت ماهنامه صنایع پلاستیک، این ماده یک فوم پلیمری زیست فعال (BioActive) شده است که هنگامی که در معرض محلول نمکی گرم قرار بگیرد به پزشکان جراح اجازه می دهد تا با انعطاف پذیری قابل قبولی آنرا به شکل نقایص نامنظم جمجمه درآورده و در مکانی که باید سخت شود، جای گذاری کرده و قرار دهند. وقتی که این فوم پلیمری زیستی در جمجمه شکل دهی و جاسازی می شود، فواصل و خلل های ویژه ی قرار داده شده در فوم شروع به جذب سلولهای استخوانی به طور طبیعی می کنند و با گذشت زمان فوم را با این سلولهای طبیعی جایگزین می کنند. نکته ای که باید توجه داشت، اینست که این سلولها به شکلی که فوم شکل دهی داده شده و تابعی است از نوع نقیصه ی جمجمه رشد خواهند نمود و به این ترتیب جمجمه را ترمیم می نمایند و به شکل طبیعی خود باز خواهند گرداند.
به دیگر بیان فوم پلیمری که توسط پزشکان جهت ترمیم نقایص و ناهمگنی های جمجمه شکل دهی می شوند، به مرور زمان با حذب سلولهای استخوانی حل خواهند شد و از بین خواهند رفت و سلولهای رشد یافته در امتداد شکل این فومها به صورت طبیعی جمجمه را ترمیم خواهند نمود.
این فوم یک پلیمر حافظه شکلی پوشش داده شده در پلی دوپامین زیست فعال می باشد که به عنوان جایگزینی برای مواد مورد استفاده برای درمان شکافهای جمجمه، فک و صورت کاربرد دارد.
البته لازم به ذکرست که در حال حاضر، اغلب این قبیل شکافها با یک پیوند استخوانی که در جراحی از خود بیمار گرفته می شود، ترمیم می شوند .استخوان مورد نیاز مثلا از ران بیمار گرفته می شوند. اما در این شرایط چون پیوند از استخوان خود بیمار صورت می گیرد و در شکاف قرار می گیرد، انعطاف پذیری آن بسیار پایین است و شکل دادن آن با توجه به نقایص برای جراح دشوار می باشد. در نتیجه پژوهشگران موسسه ی پلی تکنیک Rensselaer برآن شدند تا برای رفع چنین نقایصی به جای استفاده از این روش، از فوم انعطاف پذیر زیست فعالی استفاده نمایند که می تواند انعطاف پذیری بالایی داشته باشد و در عین حال پس از مدتی و با تکثیر و جایگزینی سلولهای استخوانی مجاور از بین می رود و عوارضی هم ندارد.
موسسه ی ملی بهداشت آمریکا از این پروژه ی چهارساله تحقیقاتی با اختصاص رقمی معادل ۱.۹ میلیون دلار حمایت نموده است و پروفسور میلیشا گرونلان از دانشگاه تگزاس در راس این گروه از پژوهشگران که این فوم را توسعه داده اند، قرار دارد.
پروفسور گرونلان در این ارتباط می گوید: ” این نقایص استخوانی می تواند باعث مشکلات زیادی در زمینه ی عملکردی و زیبایی شناختی افراد شود، بنابراین واضح است که درمان هرچه بهتر و شبیه به حالت طبیعی جمجمه تاثیر بسیار مناسب و زیادی در فرد خواهد داشت.”
ماریا هان، استاد مهندسی زیست پزشکی و متخصص مهندسی بافت استخوانی، با آزمایش انواع فرمولاسیون فوم در آزمایشگاه ، توصیه هایی را برای فرمول های موفق تر برای آزمایش های قبل از آزمایشهای بالینی پیش بینی کرده و همچنین توانسته است که اطلاعات مفیدی را درباره اینکه چرا برخی فوم ها، در کمک به تکثیر و ترویج رشد استخوان، بیشتر یا کمتر موفق هستند به دست آورد.
دکتر هان، عضو مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی و مطالعات بین رشته ای Rensselaer، می گوید: “ما می خواهیم فرمول ایده آلی را پیدا کنیم که در عین حال که خواص حافظه شگفت آور فوم را حفظ می کند امکان فراهم کردن محیط مطلوب برای تحریک رشد سلولها در شکل جدید استخوان را نیز به ما می دهد.“
این پروژه حدود پنج سال پیش آغاز شده است و در حال حاضر سازگاری خوبی را در آزمون های اولیه در مدل های کوچک حیوانات نشان داده است. به طور کلی، قبل از اینکه محصولی به جراحان به عنوان یک گزینه درمانی قطعی برسد نیازمند سالها پالایش و آزمایش است، با این حال هان می گوید، این رویکرد به ویژه در مقایسه با سایر گزینه های تحت تحقیق، مانند روش چاپ سه بعدی، دارای مزیت های زیادی است.
Rensselaer منبع
